jiān xuě
jiāng xuě
chǔ xuě
fèi xuě
lì xuě
méi xuě
bái xuě
bīng xuě
jì xuě
zhào xuě
cháo xuě
dié xuě
qín xuě
pò xuě
huáng xuě
tāng xuě
zhǔ xuě
biàn xuě
chū xuě
líng xuě
huàn xuě
yù xuě
sù xuě
lú xuě
bào xuě
hàn xuě
fēng xuě
yán xuě
fān xuě
ái xuě
shuāng xuě
jiàng xuě
hán xuě
yù xuě
sōng xuě
biàn xuě
ruì xuě
miàn xuě
pī xuě
bào xuě
yān xuě
shòu xuě
hóng xuě
cán xuě
hè xuě
míng xuě
qíng xuě
ōu xuě
chǐ xuě
cù xuě
yìng xuě
yǒng xuě
zhāo xuě
zǎi xuě
huá xuě
huā xuě
dān xuě
tūn xuě
yún xuě
fēn xuě
hóng xuě
jiàng xuě
zǎo xuě
gǔ xuě
qīng xuě
là xuě
dié xuě
yǐng xuě
mǐ xuě
kū xuě
tián xuě
tà xuě
shǔ xuě
zuò xuě
kuài xuě
xiè xuě
jī xuě
wò xuě
xiàn xuě
gān xuě
chāo xuě
xiōng xuě
fēi xuě
yíng xuě
fēn xuě
dà xuě
yuán xuě
jī xuě
wù xuě
dòng xuě
jìng xuě
hào xuě
pēn xuě
kē xuě
kè xuě
niàng xuě
huí xuě
xǐ xuě
lí xuě
shǔ xuě
shū xuě
hè xuě
méi xuě
lì xuě
niè xuě
zhān xuě
bìn xuě
miàn xuě
míng xuě
⒈ 堂名。在四川省成都武担山。古为蜀中一名胜。
引宋陆游《远游》诗：“月明登暑雪，木落过秋风。”
自注：“成都武担山暑雪堂，归州巴东县江上秋风亭，皆絶景。”
明曹学佺《蜀中名胜记·成都府三》：“武担山今在藩司门右……昔有咒土寺东西二臺，西臺有暑雪轩诸胜。”
暑shǔ（形）本义：热：热
雪读音：xuě雪xuě(1)（名）空气中降落的白色结晶；是气温降到0℃以下时；空气中水蒸气凝结而成的。(2)（名）颜色或光彩像雪的：～亮。(3)（名）姓。雪xuě（动）洗掉（耻辱、仇恨、冤枉）：～耻｜～恨。