jìng xuě
ruì xuě
niàng xuě
bào xuě
fān xuě
tūn xuě
fēn xuě
dié xuě
shǔ xuě
biàn xuě
zhǔ xuě
shòu xuě
jī xuě
chū xuě
hè xuě
huáng xuě
jiàng xuě
ōu xuě
hè xuě
yán xuě
ái xuě
chǔ xuě
pò xuě
jiàng xuě
zhāo xuě
lú xuě
hán xuě
qíng xuě
yān xuě
niè xuě
huā xuě
wù xuě
lì xuě
gǔ xuě
zuò xuě
jiāng xuě
fèi xuě
hào xuě
kū xuě
huí xuě
sù xuě
bìn xuě
tián xuě
hàn xuě
yíng xuě
qín xuě
kuài xuě
pēn xuě
fēn xuě
qīng xuě
yìng xuě
zǎi xuě
miàn xuě
huá xuě
líng xuě
là xuě
zhào xuě
méi xuě
xiōng xuě
huàn xuě
bái xuě
fēng xuě
cù xuě
yǐng xuě
cháo xuě
sōng xuě
fēi xuě
tāng xuě
yù xuě
xiè xuě
méi xuě
lì xuě
yuán xuě
shǔ xuě
hóng xuě
xiàn xuě
zǎo xuě
hóng xuě
chǐ xuě
biàn xuě
dān xuě
zhān xuě
bīng xuě
kē xuě
wò xuě
dié xuě
jì xuě
shuāng xuě
dà xuě
mǐ xuě
pī xuě
kè xuě
cán xuě
jiān xuě
jī xuě
chāo xuě
míng xuě
gān xuě
yún xuě
míng xuě
xǐ xuě
bào xuě
miàn xuě
lí xuě
tà xuě
dòng xuě
yǒng xuě
shū xuě
yù xuě
洗雪；洗刷。
⒈ 洗雪；洗刷。
引《金史·循吏传·张特立》：“近降赦恩，谋反大逆皆蒙湔雪。”
清王鸣盛《十七史商榷·新旧唐书六·程异复用》：“异之湔雪尚速，而柳竟死贬所， 刘亦久乃牵復，又见才士之多命蹇也。”
清鲁一同《拟论姚莹功罪状》：“宜湔雪莹罪，激厉有功。”
欧阳山《柳暗花明》九十：“好像他们正在湔雪着国耻。”
洗雪、洗刷。
湔jiān（动）洗：～洗。
雪读音：xuě雪xuě(1)（名）空气中降落的白色结晶；是气温降到0℃以下时；空气中水蒸气凝结而成的。(2)（名）颜色或光彩像雪的：～亮。(3)（名）姓。雪xuě（动）洗掉（耻辱、仇恨、冤枉）：～耻｜～恨。