hóng xuě
huā xuě
ái xuě
fēn xuě
yān xuě
yíng xuě
chū xuě
yù xuě
niè xuě
pò xuě
huáng xuě
shòu xuě
gǔ xuě
sù xuě
méi xuě
xiè xuě
mǐ xuě
hào xuě
biàn xuě
hán xuě
dà xuě
jìng xuě
míng xuě
yìng xuě
wò xuě
fān xuě
ōu xuě
bào xuě
zǎi xuě
miàn xuě
xiàn xuě
yuán xuě
lí xuě
yǒng xuě
xǐ xuě
bìn xuě
chāo xuě
tūn xuě
pī xuě
yù xuě
fèi xuě
líng xuě
tāng xuě
bīng xuě
hè xuě
kuài xuě
xiōng xuě
qíng xuě
zhǔ xuě
dān xuě
lú xuě
tián xuě
hóng xuě
zǎo xuě
kè xuě
lì xuě
cháo xuě
jiàng xuě
là xuě
fēng xuě
yǐng xuě
kū xuě
hè xuě
gān xuě
zhān xuě
chǔ xuě
jiān xuě
huí xuě
miàn xuě
zhào xuě
fēn xuě
huàn xuě
kē xuě
cán xuě
tà xuě
yán xuě
ruì xuě
bái xuě
qīng xuě
huá xuě
jī xuě
zuò xuě
pēn xuě
shuāng xuě
jiàng xuě
sōng xuě
fēi xuě
yún xuě
wù xuě
bào xuě
chǐ xuě
méi xuě
hàn xuě
qín xuě
jī xuě
shū xuě
jiāng xuě
dié xuě
lì xuě
dòng xuě
shǔ xuě
dié xuě
zhāo xuě
cù xuě
niàng xuě
míng xuě
biàn xuě
jì xuě
shǔ xuě
形容(好工具.)茶煮沸时瓯中泛起的雪白乳花。
⒈ 形容茶煮沸时瓯中泛起的雪白乳花。
引宋晁补之《次韵苏翰林五日扬州石塔寺烹茶》：“轻尘散罗趜，乱乳发甌雪。”
瓯ōu(1)（名）本义：盆盂类瓦器。(2)（名）〈方〉（～子）盅子。(3)（名）浙江温州的别称。
雪读音：xuě雪xuě(1)（名）空气中降落的白色结晶；是气温降到0℃以下时；空气中水蒸气凝结而成的。(2)（名）颜色或光彩像雪的：～亮。(3)（名）姓。雪xuě（动）洗掉（耻辱、仇恨、冤枉）：～耻｜～恨。