chǐ dāo
chǐ jiān
chǐ bǎn
chǐ chǔ
chǐ zhōng
chǐ shuǐ
chǐ dù
chǐ bō
chǐ lǐ
chǐ tǔ
chǐ zé
chǐ fú
chǐ yī
chǐ tí
chǐ yàn
chǐ tú
chǐ bó
chǐ mǎ
chǐ rèn
chǐ èr
chǐ shéng
chǐ chuí
chǐ guǐ
chǐ biǎo
chǐ tí
chǐ hàn
chǐ tou
chǐ sù
chǐ dì
chǐ bīng
chǐ zǔ
chǐ huò
chǐ jiān
chǐ bàn
chǐ bā
chǐ bù
chǐ wǔ
chǐ mài
chǐ bì
chǐ fāng
chǐ zhǐ
chǐ jiǎn
chǐ zhào
chǐ jìn
chǐ jǐng
chǐ zhái
chǐ zi
chǐ jí
chǐ shū
chǐ hán
chǐ niè
chǐ tiě
chǐ dú
chǐ gǔ
chǐ jǐn
chǐ shū
chǐ yù
chǐ xuě
chǐ guō
chǐ kǒu
chǐ chuí
chǐ mù
chǐ cùn
chǐ mò
chǐ chuán
tūn xuě
shǔ xuě
kū xuě
xiè xuě
jiān xuě
jiàng xuě
dié xuě
yān xuě
yǒng xuě
huàn xuě
bái xuě
biàn xuě
shū xuě
dié xuě
pēn xuě
kè xuě
zǎo xuě
dà xuě
fān xuě
jiāng xuě
shòu xuě
yíng xuě
mǐ xuě
wò xuě
míng xuě
niàng xuě
ái xuě
yù xuě
míng xuě
bìn xuě
wù xuě
biàn xuě
fēi xuě
zhǔ xuě
bào xuě
zuò xuě
cù xuě
lú xuě
huáng xuě
lì xuě
tāng xuě
fēng xuě
xǐ xuě
pò xuě
jī xuě
líng xuě
sōng xuě
dān xuě
jì xuě
yán xuě
là xuě
yǐng xuě
qíng xuě
fēn xuě
méi xuě
huá xuě
chǐ xuě
chǔ xuě
pī xuě
huí xuě
xiōng xuě
jìng xuě
qīng xuě
huā xuě
miàn xuě
lí xuě
bào xuě
hè xuě
gān xuě
bīng xuě
kuài xuě
yù xuě
cháo xuě
chū xuě
yìng xuě
fèi xuě
zhān xuě
yuán xuě
chāo xuě
zhào xuě
zhāo xuě
hóng xuě
tián xuě
zǎi xuě
shǔ xuě
niè xuě
ōu xuě
jī xuě
kē xuě
fēn xuě
shuāng xuě
qín xuě
miàn xuě
méi xuě
hán xuě
gǔ xuě
hè xuě
jiàng xuě
tà xuě
lì xuě
ruì xuě
dòng xuě
yún xuě
hàn xuě
sù xuě
hóng xuě
xiàn xuě
hào xuě
cán xuě
⒈ 一尺厚的雪。指大雪。
引语本《左传·隐公九年》：“平地尺为大雪。”
《晋书·陆机传》：“大风折木，平地尺雪。”
唐杜甫《后苦寒行》之一：“南纪巫庐瘴不絶，太古以来无尺雪。”
元王恽《和东坡聚星堂雪诗》：“天风一夜吹端叶，清晓开门惊尺雪。”
1. 中国市制长度单位（亦称“市尺”。一尺等于十寸。西汉时一尺等于0.231米，今三尺等于一米）：尺素（a.一尺长的白绢，借指小画幅；b.书信）。尺短寸长。尺牍。
2. 量长度的器具：竹尺。
3. 像尺的东西：铁尺。仿尺。戒尺。
4. 形容微少或短小：尺布。咫尺天涯。
雪读音：xuě雪xuě(1)（名）空气中降落的白色结晶；是气温降到0℃以下时；空气中水蒸气凝结而成的。(2)（名）颜色或光彩像雪的：～亮。(3)（名）姓。雪xuě（动）洗掉（耻辱、仇恨、冤枉）：～耻｜～恨。