fēn xuě
fēn xuě
kè xuě
shuāng xuě
jiāng xuě
lì xuě
ruì xuě
bào xuě
jī xuě
là xuě
ái xuě
sōng xuě
zuò xuě
dà xuě
jiàng xuě
dòng xuě
kuài xuě
yǒng xuě
hè xuě
zhǔ xuě
dān xuě
qíng xuě
chǔ xuě
zhāo xuě
ōu xuě
yān xuě
tāng xuě
zhān xuě
shū xuě
chǐ xuě
yìng xuě
chāo xuě
zǎi xuě
míng xuě
niè xuě
cù xuě
yún xuě
lí xuě
xǐ xuě
hào xuě
cán xuě
qín xuě
huá xuě
sù xuě
mǐ xuě
gān xuě
kū xuě
jì xuě
fēng xuě
gǔ xuě
biàn xuě
chū xuě
dié xuě
fēi xuě
shǔ xuě
bái xuě
yù xuě
dié xuě
shǔ xuě
huā xuě
líng xuě
míng xuě
méi xuě
fèi xuě
wù xuě
bào xuě
yǐng xuě
kē xuě
xiōng xuě
qīng xuě
zǎo xuě
jī xuě
fān xuě
huí xuě
hóng xuě
miàn xuě
méi xuě
pī xuě
lú xuě
zhào xuě
miàn xuě
xiàn xuě
huáng xuě
hán xuě
xiè xuě
biàn xuě
jìng xuě
tūn xuě
yíng xuě
jiān xuě
hóng xuě
niàng xuě
huàn xuě
yuán xuě
bìn xuě
yán xuě
yù xuě
tà xuě
wò xuě
pēn xuě
bīng xuě
cháo xuě
shòu xuě
hè xuě
jiàng xuě
tián xuě
hàn xuě
pò xuě
lì xuě
⒈ 雪珠和雪花。
引《楚辞·九章·涉江》：“霰雪纷其无垠兮，云霏霏而承宇。”
唐白居易《秦中吟·重赋》：“夜深烟火尽，霰雪白纷纷。”
宋王谠《唐语林·栖逸》：“方冬，与羣从子姪，同登眺嵩洛，既而霰雪微下。”
应修人《雪夜》：“年来我胸里像胸外，定也在霰雪横飞。”
⒉ 借指霰雪落地声。
引宋张元干《夜游宫》词：“拥红炉，洒牕间，闻霰雪。”
空中降落的白色不透明的小冰粒，常呈球形或圆锥形。多在下雪前或下雪时出现。有的地区叫雪子（xuězǐ）、雪糁（xuěshēn）。
雪读音：xuě雪xuě(1)（名）空气中降落的白色结晶；是气温降到0℃以下时；空气中水蒸气凝结而成的。(2)（名）颜色或光彩像雪的：～亮。(3)（名）姓。雪xuě（动）洗掉（耻辱、仇恨、冤枉）：～耻｜～恨。