shā xíng
shā zhōu
shā lì
shā jiāng
shā guǒ
shā guō
shā huī
shā zhēng
shā shǔ
shā guàn
shā yán
shā zhǐ
shā dīng
shā chuí
shā kēng
shā píng
shā lǜ
shā quán
shā jiāng
shā luó
shā rǎng
shā bāo
shā qì
shā náng
shā dài
shā hú
shā zào
shā pí
shā qì
shā lì
shā bù
shā shí
shā rén
shā fú
shā yán
shā lún
shā zǐ
shā jīn
shā gǒng
shā kē
shā táng
fēng hú
bǎi hú
huán hú
lǔ hú
lòu hú
shào hú
bīng hú
qīng hú
zhēn hú
chéng hú
tuò hú
yù hú
yóu hú
tóng hú
cán hú
niào hú
biǎn hú
pèng hú
shí hú
tí hú
xiàn hú
yī hú
páo hú
zhí hú
kǒng hú
qín hú
xiāo hú
xié hú
jiàn hú
dān hú
kāi hú
jiāo hú
bì hú
shā hú
guān hú
bó hú
biàn hú
xiǎo hú
gōng hú
gōng hú
qiè hú
yè hú
péng hú
tǔ hú
shā hú
xī hú
hù hú
fāng hú
quán hú
xíng hú
yān hú
láng hú
lǔ hú
tóu hú
tóng hú
nì hú
jīn hú
jiāng hú
liào hú
nuǎn hú
piáo hú
chán hú
zhēng hú
tāng hú
jiǔ hú
chá hú
shuǐ hú
pēn hú
xuán hú
⒈ 用粘土为原料烧制成的陶质壶类之一。参阅明许次纾《茶疏·瓯注》。
引清李渔《闲情偶寄·器玩·制度》：“茗注莫妙於砂壶，砂壶之精者，又莫过於阳羡，是人而知之矣。”
1. 同“沙”：砂粒。砂纸。砂轮。翻砂（铸造器物的工作）。砂糖。
壶读音：hú壶hú(1)（名）陶瓷或金属等制成的容器；有嘴；有把儿或提梁；用来盛液体；从嘴往外倒：茶～｜酒～｜喷～。(2)（Hú）姓。壶kǔn（名）宫里面的路。