shào bàng
shào kǒu
shào biàn
shào wèi
shào shǒu
shào hú
shào xiàn
shào jiàn
shào tàn
shào bīng
shào tuǐ
shào jù
shào zú
shào qiǎ
shào chuán
shào mǎ
shào zi
shào lù
shào hǒng
shào gǎng
shào shào
shào jiàn
shào suǒ
shào cháng
shào sī
shào piàn
shào biàn
xiāo hú
guān hú
niào hú
tóng hú
jiǔ hú
cán hú
kāi hú
xiàn hú
lǔ hú
péng hú
huán hú
nì hú
láng hú
páo hú
dān hú
shā hú
fāng hú
biàn hú
xī hú
bó hú
shuǐ hú
zhēng hú
tāng hú
jiāo hú
yān hú
jīn hú
shào hú
qiè hú
xié hú
piáo hú
yè hú
jiàn hú
yù hú
kǒng hú
tǔ hú
gōng hú
pēn hú
hù hú
nuǎn hú
zhí hú
zhēn hú
quán hú
tóu hú
bǎi hú
liào hú
xuán hú
shí hú
pèng hú
chán hú
xíng hú
tóng hú
chá hú
jiāng hú
fēng hú
qín hú
yī hú
yóu hú
biǎn hú
gōng hú
tí hú
bì hú
tuò hú
qīng hú
lòu hú
lǔ hú
xiǎo hú
bīng hú
chéng hú
shā hú
⒈ 口不正的壶。
引《礼记·投壶》：“主人请曰：‘某有枉矢哨壶，请以乐宾。’”
郑玄注：“枉、哨，不正貌，为谦辞。”
哨shào(1)(2)（动）侦察；巡逻：～探。(3)（名）为警戒、侦察等任务而设的岗位：～卡｜岗～。(4)（量）支；队（用于军队）：一～人马。（名）(5)鸟叫。(6)（～子、～儿）用金属等制成的能吹响的器物：吹～儿。
壶读音：hú壶hú(1)（名）陶瓷或金属等制成的容器；有嘴；有把儿或提梁；用来盛液体；从嘴往外倒：茶～｜酒～｜喷～。(2)（Hú）姓。壶kǔn（名）宫里面的路。