lǔ shì
lǔ hāng
lǔ zhuó
lǔ xùn
lǔ zhuō
lǔ zhì
lǔ yáng
lǔ sāng
lǔ wèi
lǔ diàn
lǔ xué
lǔ dào
lǔ sǒu
lǔ bàng
lǔ jī
lǔ zhī
lǔ dùn
lǔ zhì
lǔ bān
lǔ cè
lǔ sī
lǔ gǎo
lǔ piáo
lǔ mǎng
lǔ hú
lǔ zhé
lǔ sòng
lǔ dá
lǔ zhí
lǔ shèng
lǔ jiǔ
lǔ fū
lǔ rì
lǔ shī
lǔ bān
lǔ ruò
lǔ qín
lǔ gē
lǔ xuē
lǔ guǎn
lǔ lián
lǔ bì
lǔ cài
lǔ zhī
lǔ nè
lǔ jīng
lǔ rén
lǔ rú
lǔ sù
lǔ nán
lǔ gàng
lǔ dùn
lǔ yú
lǔ bèn
lǔ jí
lǔ shǐ
lǔ yán
xiāo hú
xiǎo hú
yī hú
fāng hú
dān hú
tí hú
yù hú
bǎi hú
yān hú
cán hú
jiāo hú
yóu hú
tóu hú
liào hú
chá hú
xuán hú
zhēn hú
jiàn hú
yè hú
quán hú
biàn hú
bīng hú
shào hú
qín hú
bì hú
niào hú
gōng hú
péng hú
kāi hú
tuò hú
tóng hú
kǒng hú
jiǔ hú
piáo hú
shā hú
páo hú
tóng hú
láng hú
pēn hú
xiàn hú
tǔ hú
chéng hú
xíng hú
tāng hú
chán hú
nuǎn hú
lǔ hú
qiè hú
gōng hú
bó hú
jīn hú
hù hú
biǎn hú
zhí hú
xī hú
fēng hú
guān hú
huán hú
lǔ hú
qīng hú
nì hú
pèng hú
shí hú
shuǐ hú
jiāng hú
shā hú
xié hú
zhēng hú
lòu hú
⒈ 指鲁国进贡周室的壶。按，壶，古代盛酒器。
引《左传·昭公十五年》：“﹝周天子﹞以文伯宴，樽以鲁壶。”
杜预注：“鲁壶， 鲁所献壶樽。”
⒉ 瓷茶壶。
引周立波《暴风骤雨》第二部二七：“洞房是赵大嫂子给他们布置起来的……桌上的鲁壶、茶碗，都盖着红纸剪的纸花。”
原注：“鲁壶，瓷茶壶。”
鲁lǔ(1)（形）迟钝；笨：愚～｜～钝。(2)（形）莽撞；粗野：粗～｜～莽。鲁lǔ(1)周朝国名；在山东曲阜一带。(2)山东的别称。(3)（Lǔ）姓。
壶读音：hú壶hú(1)（名）陶瓷或金属等制成的容器；有嘴；有把儿或提梁；用来盛液体；从嘴往外倒：茶～｜酒～｜喷～。(2)（Hú）姓。壶kǔn（名）宫里面的路。