chéng ní
chéng yún
chéng mǎ
chéng qí
chéng qiáo
chéng wū
chéng zhā
chéng jí
chéng yōng
chéng jiǎ
chéng qiāo
chéng zhān
chéng kè
chéng léi
chéng yù
chéng kōng
chéng chuán
chéng chē
chéng chéng
chéng wéi
chéng guǎng
chéng diàn
chéng fú
chéng tián
chéng chá
chéng quán
chéng bēi
chéng dù
chéng biān
chéng líng
chéng xià
chéng diào
chéng jī
chéng chǔ
chéng xuān
chéng xìng
chéng chéng
chéng lì
chéng líng
chéng zhàng
chéng fǎ
chéng jū
chéng chú
chéng huà
chéng zhèng
chéng gē
chéng féi
chéng xū
chéng bǎo
shèng yú
chéng shù
chéng qiū
chéng jī
chéng mén
chéng xí
chéng liáng
chéng kǎi
chéng hào
chéng xián
chéng wù
chéng qián
chéng xì
chéng lǐ
chéng niè
chéng jiàn
chéng kǎn
chéng biàn
chéng bēn
chéng luán
chéng sāi
chéng kuài
chéng jiàn
chéng yú
chéng zhì
chéng mì
chéng mù
chéng hú
chéng qiě
chéng yùn
chéng shì
chéng jí
chéng yīn
chéng jǐng
chéng huáng
chéng yù
chéng zhā
chéng láo
chéng jī
chéng xiōng
chéng zuò
chéng fēng
chéng jiān
chéng lù
chéng shèng
chéng jià
chéng chuán
chéng miè
chéng cōng
chéng lán
chéng xìn
chéng xiàn
chéng bái
chéng xìn
chéng yì
chéng guāi
chéng cè
chéng dàn
chéng liú
chéng lóng
chéng shí
chéng gāng
chéng qín
chéng rén
chéng lù
qīng hú
kǒng hú
kāi hú
pēn hú
jīn hú
lǔ hú
shào hú
shā hú
zhēn hú
shí hú
fēng hú
yī hú
niào hú
yān hú
zhēng hú
tí hú
xié hú
cán hú
yù hú
bǎi hú
pèng hú
yè hú
piáo hú
láng hú
nuǎn hú
chán hú
shā hú
liào hú
tāng hú
gōng hú
quán hú
huán hú
guān hú
biàn hú
lǔ hú
dān hú
biǎn hú
hù hú
jiàn hú
qiè hú
péng hú
xī hú
jiāng hú
xíng hú
chá hú
lòu hú
yóu hú
tuò hú
jiāo hú
fāng hú
jiǔ hú
xiǎo hú
páo hú
xuán hú
gōng hú
qín hú
bīng hú
tǔ hú
tóng hú
xiàn hú
zhí hú
tóng hú
chéng hú
shuǐ hú
xiāo hú
bì hú
tóu hú
bó hú
nì hú
⒈ 四个壶。
引《礼记·少仪》：“其以乘壶酒，束脩，一犬，赐人。”
郑玄注：“乘壶，四壶也。”
孔颖达疏：“四马曰乘，故知四壶酒，亦曰乘壶酒。”
宋陆游《李允蹈判院送酒四斗予答书乃误以为二斗，作小诗识愧》：“堪笑放翁昏至此，乘壶误写作朋樽。”
[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。
壶读音：hú壶hú(1)（名）陶瓷或金属等制成的容器；有嘴；有把儿或提梁；用来盛液体；从嘴往外倒：茶～｜酒～｜喷～。(2)（Hú）姓。壶kǔn（名）宫里面的路。