ér kē
ér nán
ér shì
ér xù
ér bǎn
ér mǎ
ér zi
ér jù
ér jiā
ér xí
ér mǔ
ér qiào
ér tí
ér bài
ér xù
ér fú
ér fù
ér shí
ér gē
ér chù
ér qiè
ér huà
ér tóng
ér sūn
ér bèi
ér láng
ér kè
ér nǚ
ér chǐ
ér huà
ér xì
ér nóng
ér hái
ér huáng
ér fū
ér yǔ
ér xī
ér cáo
ér shù
niú tóng
wán tóng
chèn tóng
gē tóng
kuáng tóng
qí tóng
yú tóng
jié tóng
nǚ tóng
guàn tóng
lè tóng
mù tóng
líng tóng
zhòng tóng
zhì tóng
ā tóng
bā tóng
gē tóng
dān tóng
chōng tóng
huáng tóng
zǐ tóng
méi tóng
ér tóng
mén tóng
shān tóng
tíng tóng
gōng tóng
xiāng tóng
chéng tóng
bǎng tóng
míng tóng
rǎng tóng
rú tóng
jiǎo tóng
nèi tóng
jú tóng
tóu tóng
luán tóng
huán tóng
mán tóng
yòu tóng
qín tóng
lǎo tóng
yín tóng
zǐ tóng
hái tóng
pú tóng
bào tóng
ào tóng
ái tóng
yāo tóng
bào tóng
bì tóng
qīng tóng
zhōng tóng
ér tóng
xíng tóng
gēng tóng
wén tóng
diān tóng
péng tóng
tiáo tóng
nòng tóng
méng tóng
shēng tóng
cūn tóng
xué tóng
mǎ tóng
jiā tóng
jīn tóng
qiáo tóng
ān tóng
mí tóng
zhuān tóng
yōu tóng
qí tóng
dào tóng
儿童értóng
(1) 年纪小于少年的幼孩
例儿童相见不相识。——唐·贺知章《回乡偶书》英children⒈ 古代凡年龄大于婴儿而尚未成年的人都叫儿童，现代只指年纪小于少年的幼孩。
引《列子·仲尼》：“闻儿童謡曰：‘立我蒸民，莫匪尔极。’”
唐杜甫《羌村》诗之三：“兵革既未息，儿童尽东征。”
清金人瑞《下车行》：“儿童合掌妇女拜，三年有成我能謳。”
巴金《探索集·访问广岛》：“我看见许多健康活泼的广岛儿童，在他们周围开放着美丽的鲜花。”
未成年的男女。
儿ér(1)（名）小孩子：小～。(2)（名）男孩子：～子。(3)（名）年轻的人（多指青年男子）：健～。(4)（助）词尾：火～。儿ní(1)（名）周朝国名；在今山东滕县东南。(2)（名）姓。同“倪”。
童读音：tóng童tóng(1)（名）儿童；小孩子：顽～｜幼～。(2)（形）指没结婚的：～男｜～女。(3)（名）（～儿）旧时指未成年的仆人。(4)秃：～山。(5)（名）奴仆。(6)（Tónɡ）姓。