dú xiàng
dú yòu
dú fǔ
dú zūn
dú zhōng
dú shì
dú zuò
dú liáng
dú chǔ
dú zī
dú tīng
dú mén
dú guān
dú gū
dú lǚ
dú jiǎo
dú yī
dú wò
dú láng
dú hè
dú de
dú huái
dú wéi
dú kuò
dú zuì
dú jiǎn
dú máo
dú yuàn
dú wǔ
dú kè
dú guó
dú yàn
dú zhuān
dú zhào
dú shā
dú wén
dú wán
dú yùn
dú duàn
dú jū
dú lián
dú lù
dú shàn
dú jué
dú chéng
dú yīn
dú chàng
dú rèn
dú háng
dú yáng
dú ài
dú chēng
dú shí
dú hòu
dú yán
dú jiàn
dú léi
dú xiào
dú dīng
dú qīng
dú gè
dú yǐ
dú nǚ
dú shù
dú xìng
dú yáo
dú hú
dú wáng
dú wǎng
dú zì
dú shēng
dú jiā
dú xué
dú bài
dú wù
dú zhǎng
dú lǎn
dú tǐ
dú fēi
dú jiào
dú shì
dú chuàng
dú cāo
dú huó
dú zhǒu
dú pì
dú xiù
dú chén
dú shàn
dú zhì
dú xiāng
dú duì
dú dǎo
dú fú
dú zào
dú shēn
dú bào
dú bù
dú yàn
dú jí
dú yì
dú jǔ
dú bà
dú zòu
dú xiǔ
dú zǐ
dú jiǎn
dú xiě
dú shèn
dú biāo
dú gù
dú cái
dú zhì
dú xiǎng
dú tè
dú gǒu
dú lù
dú zhì
dú chū
dú yǒu
dú xián
dú chuàng
dú fū
dú wēi
dú lì
dú yóu
dú gòu
dú shǒu
dú zhàn
dú yǔ
dú jù
dú chōng
dú lù
dú yáo
dú dāng
dú shuō
dú jìn
dú xǐng
dú bái
dú yuán
dú yín
dú zhuó
dú yì
dú bá
dú dú
dú wéi
dú chàng
dú yè
dú sù
dú gēn
dú dào
dú yòng
dú miáo
dú zhì
dú lè
dú dà
dú tūn
dú rán
dú míng
dú lì
dú wú
dú zhe
dú dǎn
dú xiào
dú huà
dú lún
dú zhī
dú mài
shèng xián
pín xián
xià xián
hòu xián
rú xián
jí xián
dēng xián
lùn xián
néng xián
bǎo xián
ràng xián
dà xián
qí xián
zūn xián
qīn xián
mù xián
shì xián
jùn xián
qún xián
sāi xián
sù xián
gòng xián
qián xián
xīng xián
gōng xián
xiàng xián
cǎo xián
jìng xián
liáo xián
kě xián
fǎng xián
rén xián
mào xián
jùn xián
bā xián
zhì xián
shí xián
qiú xián
lǐ xián
fǔ xián
suì xián
zhòng xián
pìn xián
jiǎn xián
yì xián
diào xián
jù xián
yǎng xián
xiān xián
cái xián
xiāng xián
èr xián
bù xián
qīn xián
zhōng xián
qī xián
jīng xián
wū xián
nà xián
bāo xián
zhāo xián
jù xián
fáng xián
jù xián
rèn xián
háo xián
zhòng xián
bì xián
bì xián
dài xián
sān xián
jí xián
jù xián
sōu xián
jìn xián
dú xián
cái xián
shuò xián
dá xián
nǎng xián
shū xián
jùn xián
xūn xián
pǔ xián
liè xián
chuán xián
yú xián
biǎo xián
míng xián
⒈ 谓独劳。
引《诗·小雅·北山》：“大夫不均，我从事独贤。”
毛传：“贤，劳也。”
⒉ 特别贤良。
引《汉书·王吉传》：“古者工不造琱瑑，商不通侈靡，非工商之独贤，政教使之然也。”
《晋书·裴頠传》：“汉二十四年帝，惟孝文、光武、明帝不重外戚，皆保其宗，岂将独贤，实以安理故也。”
亦称德才突出者。 元华幼武《送族子扩之通州》诗：“犹子苦好学，乡閭称独贤。”
独dú(1)本义：（形）单独、独自。(2)（副）唯独；表示唯一：～有一人。(3)（形）自私；容不得人：这人真～。
贤读音：xián贤xián(1)（形）有德行的；有才能的：～才｜～臣｜～人｜～者。(2)（名）有德行的人；有才能的人：礼～下士。(3)（形）敬辞；用于平辈或晚辈：～弟｜～侄。