shéng hé
shéng xuē
shéng fǎ
shéng dì
shéng xì
shéng qiān
shéng hé
shéng fēi
shéng jì
shéng mò
shéng fā
shéng qiáo
shéng rǎn
shéng cái
shéng chá
shéng zhí
shéng suǒ
shéng kòng
shéng wǎng
shéng zuò
shéng luò
shéng guī
shéng wǔ
shéng jǔ
shéng jiū
shéng yīng
shéng dù
shéng jǔ
shéng qū
shéng zhú
shéng zǔ
shéng jǔ
shéng shū
shéng shéng
shéng jì
shéng chuáng
shéng jié
shéng lǎn
shéng biǎo
shéng bǎn
shéng jì
shéng fèi
shéng qì
shéng xíng
shéng lè
shéng jù
shéng jiǎn
shéng zhǔn
shéng jì
shéng dū
shéng àn
shéng xià
shéng wéi
shéng dàn
shéng àn
shéng jù
shéng lǚ
shéng zhì
shéng fú
shéng shù
shéng chǐ
shéng kòng
shéng mù
shéng liàng
jiàn zuò
dūn zuò
chǐ zuò
bì zuò
pào zuò
héng zuò
cèng zuò
chán zuò
zhèng zuò
qí zuò
dì zuò
fǎn zuò
zhǔ zuò
jià zuò
chī zuò
ní zuò
biān zuò
huài zuò
zhuī zuò
dì zuò
bǐ zuò
mǎn zuò
yù zuò
shè zuò
fǎ zuò
dōu zuò
yǐn zuò
tái zuò
níng zuò
kuāng zuò
hé zuò
jìn zuò
bāo zuò
jù zuò
mà zuò
pán zuò
yàn zuò
jiǎn zuò
guì zuò
jì zuò
bì zuò
guǎng zuò
dàn zuò
dǎi zuò
bǐng zuò
jiǎng zuò
kuān zuò
quán zuò
cā zuò
jiǔ zuò
gǎo zuò
pò zuò
gòng zuò
yú zuò
jǔ zuò
shén zuò
fū zuò
kuà zuò
juàn zuò
jīng zuò
pèi zuò
jiū zuò
zhū zuò
xù zuò
xíng zuò
dú zuò
shàng zuò
dǎo zuò
qiān zuò
cù zuò
wò zuò
kāi zuò
hòu zuò
jìng zuò
dà zuò
bān zuò
wù zuò
wēi zuò
kuài zuò
gào zuò
àn zuò
mì zuò
cún zuò
diē zuò
shì zuò
què zuò
bìng zuò
chè zuò
sū zuò
líng zuò
ǒu zuò
suí zuò
dǎ zuò
xiá zuò
xùn zuò
kē zuò
yù zuò
jiù zuò
sù zuò
xiàn zuò
huán zuò
lǜ zuò
bēi zuò
qiān zuò
shí zuò
biǎn zuò
shǎo zuò
míng zuò
diǎn zuò
mà zuò
ān zuò
jiān zuò
róng zuò
xù zuò
xiá zuò
duān zuò
gāo zuò
lián zuò
tān zuò
xū zuò
dào zuò
yī zuò
wán zuò
zhū zuò
yòu zuò
jǔ zuò
luò zuò
chóu zuò
qí zuò
shéng zuò
yǐ zuò
miǎn zuò
hé zuò
chéng zuò
jī zuò
zhāi zuò
dūn zuò
hú zuò
lěng zuò
qǐ zuò
jì zuò
cóng zuò
nuǎn zuò
píng zuò
mò zuò
kāo zuò
dā zuò
liè zuò
dìng zuò
mò zuò
xuán zuò
míng zuò
chuán zuò
páng zuò
jiā zuò
niè zuò
yóng zuò
fèng zuò
⒈ 正坐。
引北魏杨衒之《洛阳伽蓝记·景林寺》：“净行之僧，绳坐其内，飱风服道，结跏数息。”
周祖谟校释：“绳，直也。”
⒉ 指绳床。参见“绳牀”。
引北魏郦道元《水经注·淄水》：“水北则长廡徧驾，迴阁承阿，林之际，则绳坐疏班，锡鉢閒设。”
绳shéng(1)（名）（～子、～儿）用两股以上的棉、麻等纤维或稻草等拧成的条状物：麻～｜线～。(2)〈书〉（动）纠正；约束；制裁：～之以纪律。(3)〈书〉（动）继续。(4)（名）姓。
坐读音：zuò[ zuò ]1. 古人双膝跪地，把臀部靠在脚后跟上，这是其本义，后泛指以臀部着物而止息：席地而坐。坐待。坐垫。坐骨。坐化（佛教指和尚盘膝坐着死去）。坐禅。坐功。坐骑。
2. 乘，搭：坐车。坐船。
3. 坚守，引申为常驻，不动：“楚人坐其北门，而覆诸山下”。坐庄。
4. 建筑物的位置或背对着某一方向：坐落。坐北朝南。
5. 把锅、壶等放在火上：坐锅。
6. 物体向后施压力：房顶往后坐。
7. 介词，因，由于，为着：“停车坐爱枫林晚，霜叶红于二月花”。
8. 副词（ａ．空，徒然，如“胡为坐自苦，吞悲仍抚膺”；ｂ．无故，自然而然，如“如若此，则盐必坐长十倍”；ｃ．遂，即将，如“寒英坐销落，何用慰远客”；ｄ．深，如“感此伤妾心，坐愁红颜老”；ｅ．正，恰好，如“西村渡口人烟晚，坐见渔舟两两归”）。
9. 定罪：连坐。反坐。坐赃（犯贪赃罪）。
10. 瓜果等植物结实：坐瓜。坐果。
11. 同“座”。