chéng lóng
chéng xìn
chéng chéng
chéng chuán
chéng bái
chéng yù
chéng sāi
chéng guāi
chéng lán
chéng xiōng
chéng zhì
chéng xū
chéng qiū
chéng xiàn
chéng chá
chéng liú
chéng rén
chéng jī
chéng qián
chéng lì
chéng líng
chéng shì
chéng wù
chéng kǎn
chéng fú
chéng bēn
chéng qiāo
chéng wū
chéng hào
chéng jī
chéng kuài
chéng lǐ
chéng léi
chéng ní
chéng jiān
chéng jí
chéng gē
chéng yì
chéng chǔ
chéng mén
chéng bǎo
chéng biàn
chéng huà
chéng shù
chéng chéng
chéng kè
chéng zhān
chéng lù
chéng fēng
chéng mù
chéng yùn
chéng biān
chéng jiàn
chéng xìn
chéng dù
chéng líng
chéng yú
chéng jū
chéng zhā
chéng yīn
chéng wéi
chéng kǎi
chéng fǎ
chéng liáng
chéng jiàn
shèng yú
chéng xuān
chéng lù
chéng qiě
chéng hú
chéng kōng
chéng tián
chéng dàn
chéng xián
chéng cōng
chéng xià
chéng jī
chéng chú
chéng jǐng
chéng yún
chéng diào
chéng qiáo
chéng xí
chéng gāng
chéng huáng
chéng shí
chéng qí
chéng chuán
chéng qín
chéng jiǎ
chéng niè
chéng zhā
chéng luán
chéng zhèng
chéng miè
chéng chē
chéng xìng
chéng guǎng
chéng zhàng
chéng mǎ
chéng jià
chéng bēi
chéng diàn
chéng cè
chéng láo
chéng xì
chéng zuò
chéng féi
chéng yù
chéng mì
chéng yōng
chéng jí
chéng quán
chéng shèng
téng líng
shuāng líng
bà líng
piāo líng
qī líng
dòng líng
míng líng
dì líng
xié líng
gān líng
xiāng líng
jiàn líng
jī líng
xiāo líng
yuè líng
dōng líng
jià líng
lāo líng
chéng líng
qīn líng
yóu líng
bī líng
hēi líng
yán líng
pǎo líng
zhèn líng
píng líng
chāo líng
xuě líng
wēi líng
jìn líng
zhú líng
gōng líng
bīng líng
tān líng
huī líng
piāo líng
⒈ 亦作“乘陵”。
⒉ 升上；登临。
引战国楚宋玉《风赋》：“乘凌高城，入于深宫。”
唐杜甫《渼陂西南台》诗：“崷崒增光辉，乘陵惜俄顷。”
⒊ 侵凌。
引汉王充《论衡·说日》：“人物在世，气力劲强，乃能乘凌。”
唐柳宗元《晋问》：“丁丁登登，硠硠稜稜，若兵车之乘凌。”
清朱鹤龄《湖翻行》：“乘陵城郭塔欲倒，千庐万灶均洪流。”
[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。
凌读音：líng凌líng(1)（动）侵犯；欺侮：～辱｜盛气～人。(2)（动）逼近：～晨。(3)（动）升高；在空中：～空｜～云｜～霄。(4)（Línɡ）姓。凌líng（名）〈方〉冰（多指块或锥状的）：冰～。