jīn yán
dà yán
xiào yán
chǎn yán
qū yán
bīng yán
wàng yán
liàn yán
xī yán
fēng yán
qiū yán
lí yán
róu yán
qī yán
tái yán
lìng yán
kàng yán
hàn yán
hú yán
dùn yán
xī yán
kuì yán
zǐ yán
liú yán
cuī yán
tiǎn yán
tuí yán
jǔ yán
cháo yán
yù yán
zhì yán
sháo yán
jiě yán
chéng yán
lěng yán
chàng yán
gǎi yán
nǎn yán
tuó yán
xiān yán
xuàn yán
shùn yán
miǎn yán
tuí yán
měi yán
chán yán
qì yán
mèi yán
pò yán
lì yán
wú yán
shuāi yán
kǒng yán
jiàn yán
zhù yán
tú yán
cuò yán
diān yán
shān yán
shèng yán
jiāo yán
huǐ yán
cāng yán
chóu yán
è yán
cǎn yán
gān yán
miào yán
suì yán
xiù yán
huān yán
yǒu yán
hóng yán
jiāo yán
xī yán
mò yán
nà yán
cán yán
yáo yán
fā yán
sù yán
zhí yán
qǐ yán
pīng yán
yuè yán
fǎn yán
tiǎn yán
biàn yán
bó yán
kuǎn yán
cuī yán
fàn yán
zhū yán
lóng yán
lóng yán
nú yán
zī yán
qǐ yán
dī yán
yán yán
rǎn yán
bié yán
wán yán
shū yán
xī yán
lǚ yán
tiān yán
cú yán
qiǎng yán
kāi yán
róng yán
tái yán
chán yán
zuì yán
xíng yán
bìn yán
xīng yán
ruò yán
tiǎn yán
hòu yán
miàn yán
zhí yán
zhě yán
wù yán
niǎn yán
chén yán
sī yán
shùn yán
xiū yán
chēng yán
chǔ yán
biǎn yán
guāng yán
kuí yán
cuì yán
huā yán
tóng yán
yí yán
cí yán
pī yán
qú yán
diāo yán
fāng yán
miǎn yán
nuò yán
⒈ 和悦的容颜。
引晋陆机《汉高祖功臣颂》：“怡颜高览，弭翼凤戢。”
清和邦额《夜谭随录·柴四》：“卒至一村落，清流环绕，緑树阴浓，板屋竹墙，儼如画里，就中黄童白叟，各有怡颜之色。”
⒉ 使容颜喜悦。
引晋陶潜《归去来兮辞》：“引壶觴以自酌，眄庭柯以怡颜。”
宋岳珂《桯史·寿星通犀带》：“德寿在北内，颇属意玩好。 孝宗极先意承志之道，时罔罗人间以供怡颜。”
和悦的容色。《文选．陶渊明．归去来辞》：「引壶觞以自酌，眄庭柯以怡颜。」《西游记．第二九回》：「拙女幸托坤宫，感激劬劳万种。不能竭力怡颜，尽心奉孝。」也作「怡色」。
怡yí（形）〈书〉快乐；愉快：心旷神～。
颜读音：yán颜yán(1)（名）脸；脸上的表情：容～｜和～悦色｜笑逐～开。(2)（名）体面；面子：无～见人。(3)（名）颜色：～料｜五～六色。(4)（名）姓。