yán yán
chán yán
jiāo yán
shùn yán
jǔ yán
niǎn yán
tuí yán
miǎn yán
xiān yán
xīng yán
tiǎn yán
chēng yán
huān yán
cán yán
pī yán
lí yán
tiān yán
bīng yán
hàn yán
biàn yán
chàng yán
qiū yán
lǚ yán
tái yán
kǒng yán
liú yán
yù yán
diāo yán
xuàn yán
fā yán
suì yán
ruò yán
shèng yán
kuì yán
mò yán
wàng yán
sī yán
qú yán
hú yán
cǎn yán
chǔ yán
hóng yán
rǎn yán
diān yán
xiù yán
yáo yán
qǐ yán
qū yán
miào yán
tóng yán
jiě yán
dùn yán
chén yán
róu yán
tiǎn yán
tiǎn yán
zhì yán
chán yán
gǎi yán
zhí yán
sù yán
chǎn yán
cú yán
fǎn yán
zǐ yán
lóng yán
fāng yán
měi yán
wù yán
cuī yán
xī yán
huǐ yán
shān yán
xíng yán
cuī yán
jīn yán
wán yán
tuí yán
bìn yán
è yán
zī yán
guāng yán
chéng yán
zhí yán
pīng yán
qī yán
fàn yán
shùn yán
gān yán
xī yán
xiào yán
kāi yán
zhū yán
zhě yán
kuǎn yán
miàn yán
biǎn yán
yuè yán
lěng yán
cuì yán
hòu yán
xī yán
tuó yán
pò yán
tú yán
yǒu yán
nǎn yán
bó yán
shuāi yán
qiǎng yán
xiū yán
bié yán
cháo yán
wú yán
chóu yán
miǎn yán
róng yán
nà yán
lóng yán
nú yán
lìng yán
sháo yán
mèi yán
fēng yán
tái yán
jiàn yán
liàn yán
yí yán
lì yán
huā yán
nuò yán
cāng yán
xī yán
cuò yán
dī yán
zhù yán
cí yán
dà yán
qǐ yán
zuì yán
shū yán
qì yán
kuí yán
jiāo yán
kàng yán
⒈ 犹厚颜。
引《晋书·郗鉴传》：“丈夫既洁身北面，义同在三，岂可偷生屈节，靦颜天壤邪！”
南朝梁丘迟《与陈伯之书》：“将军独靦颜借命，驱驰毡裘之长，寧不哀哉。”
唐杜甫《去矣行》：“野人旷荡无靦颜，岂可久在王侯间。”
柳亚子《咏史》之二：“卖友求荣事可羞，靦颜枉自附清流。”
⒉ 面容羞愧。
引宋苏舜钦《舟中感怀寄馆中诸君》诗：“靦颜於其间，汗下如流浆。”
明沉德符《野获编补遗·嗤鄙·大臣异服》：“虽遭弹射，直至弘治初元始去位，亦靦颜甚矣。”
清蒲松龄《聊斋志异·考弊司》：“忽秀才过，望见之，惊曰：‘何尚未归，而简褻若此？’生靦颜莫对。”
厚著脸皮。
如：「腼颜借命」、「腼颜事仇」。
腼miǎn见下。
颜读音：yán颜yán(1)（名）脸；脸上的表情：容～｜和～悦色｜笑逐～开。(2)（名）体面；面子：无～见人。(3)（名）颜色：～料｜五～六色。(4)（名）姓。