chēng rán
chēng luǎn
chēng shā
chēng miàn
chēng lín
chēng ruǐ
chēng kē
chēng yán
chēng jiá
chēng rǎng
chēng pīng
chēng fū
chēng nù
chēng biē
chēng sù
chēng pán
chēng xiá
chēng wén
chēng jiān
chēng jīng
chēng tóng
chēng lǐ
chēng wěi
sù yán
chǎn yán
zhě yán
yù yán
chàng yán
cǎn yán
lí yán
xīng yán
huān yán
lóng yán
chán yán
qǐ yán
miào yán
xiù yán
qǐ yán
pīng yán
jiàn yán
tiān yán
diān yán
shùn yán
tiǎn yán
miǎn yán
jǔ yán
xíng yán
kuí yán
lì yán
tiǎn yán
róu yán
rǎn yán
zǐ yán
biàn yán
zhū yán
lǚ yán
lěng yán
tiǎn yán
bó yán
è yán
huā yán
miǎn yán
cán yán
fǎn yán
bìn yán
fā yán
cháo yán
lóng yán
hóng yán
fàn yán
miàn yán
chēng yán
kuǎn yán
zuì yán
chán yán
nú yán
cuī yán
kǒng yán
chǔ yán
gān yán
wù yán
lìng yán
hòu yán
guāng yán
jiāo yán
cuī yán
bié yán
jīn yán
chén yán
xiū yán
shuāi yán
tóng yán
xiān yán
zhù yán
qú yán
qiū yán
suì yán
xī yán
tú yán
cāng yán
cuò yán
xī yán
tái yán
pò yán
wán yán
liàn yán
dùn yán
dà yán
zhí yán
hú yán
cí yán
cuì yán
kàng yán
zī yán
qiǎng yán
gǎi yán
kāi yán
xī yán
tái yán
mèi yán
tuí yán
bīng yán
chóu yán
měi yán
biǎn yán
shèng yán
jiě yán
fāng yán
sī yán
xī yán
fēng yán
sháo yán
jiāo yán
ruò yán
yǒu yán
qì yán
cú yán
xuàn yán
qī yán
tuí yán
shān yán
wú yán
chéng yán
liú yán
wàng yán
yí yán
yuè yán
zhí yán
róng yán
pī yán
diāo yán
nǎn yán
shū yán
niǎn yán
xiào yán
yán yán
nuò yán
dī yán
shùn yán
yáo yán
zhì yán
nà yán
huǐ yán
tuó yán
hàn yán
kuì yán
mò yán
qū yán
⒈ 亦作“頳顏”。 犹红颜。指美色。
引战国楚宋玉《笛赋》：“延长颈，奋玉身，摛朱脣，曜皓齿，頳颜臻，玉貌起。”
⒉ 因羞愧或酒醉而脸红。
引唐韩愈《朝归》诗：“顾影听其声，赬颜汗渐背。”
明袁宏道《答徐见可太府书》之二：“而横遭长者之施，赬颜甚矣。”
清洪昇《长生殿·见月》：“就是赬颜微怒，泪眼慵抬，便千金何处买。”
清蒲松龄《聊斋志异·凤仙》：“酣睡未醒，酒气犹芳，頳颜醉态，倾絶人寰。”
红色。
颜读音：yán颜yán(1)（名）脸；脸上的表情：容～｜和～悦色｜笑逐～开。(2)（名）体面；面子：无～见人。(3)（名）颜色：～料｜五～六色。(4)（名）姓。