sháo ài
sháo zhì
sháo gāi
sháo fēng
sháo xiāo
sháo qì
sháo rùn
sháo suì
sháo lǎng
sháo guāng
sháo màn
sháo xiāo
sháo lìng
sháo huá
sháo měi
sháo yán
sháo wǔ
sháo yáng
sháo yùn
sháo mèi
sháo jǐng
sháo huá
sháo hù
sháo yīng
sháo liàng
sháo shí
sháo mí
sháo jǐng
sháo mào
sháo nǎo
sháo hé
sháo chūn
sháo xiān
sháo huī
sháo dào
sháo nián
sháo hù
sháo jǔ
sháo yuè
sháo líng
chóu yán
diān yán
mèi yán
kāi yán
shèng yán
zuì yán
miào yán
dùn yán
tóng yán
kǒng yán
biǎn yán
cuì yán
fǎn yán
kuǎn yán
rǎn yán
cháo yán
chéng yán
nuò yán
tiǎn yán
fāng yán
wù yán
è yán
zhí yán
sī yán
ruò yán
tái yán
miǎn yán
róng yán
lí yán
jiàn yán
tuí yán
tiǎn yán
xiào yán
gān yán
niǎn yán
cuī yán
miàn yán
nà yán
qǐ yán
zhì yán
xī yán
wú yán
róu yán
fēng yán
diāo yán
xíng yán
zhí yán
biàn yán
qī yán
yán yán
guāng yán
wàng yán
zhù yán
chán yán
tú yán
xī yán
bìn yán
cí yán
bīng yán
qū yán
shùn yán
bié yán
cú yán
jīn yán
zhě yán
chǔ yán
shān yán
xiù yán
fàn yán
chǎn yán
chán yán
bó yán
qì yán
xiū yán
tiǎn yán
sù yán
dà yán
cuī yán
tái yán
liú yán
xī yán
lìng yán
xiān yán
hú yán
lěng yán
lóng yán
qiū yán
jiāo yán
hàn yán
měi yán
tuí yán
lóng yán
wán yán
qiǎng yán
chén yán
zhū yán
jiāo yán
zǐ yán
xuàn yán
huā yán
dī yán
nú yán
jiě yán
kuì yán
qú yán
cán yán
jǔ yán
hóng yán
chēng yán
yuè yán
hòu yán
fā yán
pò yán
qǐ yán
tiān yán
sháo yán
huān yán
mò yán
liàn yán
miǎn yán
cāng yán
shuāi yán
xī yán
shū yán
yù yán
yí yán
suì yán
nǎn yán
yǒu yán
lǚ yán
pī yán
yáo yán
kàng yán
cǎn yán
shùn yán
chàng yán
pīng yán
kuí yán
cuò yán
tuó yán
gǎi yán
xīng yán
lì yán
huǐ yán
zī yán
⒈ 美好的容貌。
引南朝宋鲍照《发后渚》诗：“华志分驰年，韶颜惨惊节。”
宋周邦彦《丑奴儿》词：“江南风味依然在，玉貌韶颜。”
⒉ 比喻青春年少。
引明刘基《一剪梅》词：“浮世生涯一转蓬，今日韶颜，明日衰翁。”
清龚自珍《莺啼序》词：“为一种心情无奈，断送韶颜，憔悴而今，劝君休舞。”
韶sháo（形）〈书〉美：～光。
颜读音：yán颜yán(1)（名）脸；脸上的表情：容～｜和～悦色｜笑逐～开。(2)（名）体面；面子：无～见人。(3)（名）颜色：～料｜五～六色。(4)（名）姓。