cāng zhú
cāng chì
cāng shū
cāng sè
cāng yán
cāng huáng
cāng xiù
cāng qióng
cāng qián
cāng pó
cāng huáng
cāng yǎ
cāng tiān
cāng táng
cāng cāng
cāng xuán
cāng méng
cāng liáng
cāng yān
cāng rùn
cāng shén
cāng lù
cāng yù
cāng zú
cāng cuì
cāng líng
cāng shān
cāng méng
cāng hào
cāng yǔ
cāng mín
cāng lǎo
cāng bái
cāng láng
cāng máng
cāng yín
cāng míng
cāng méng
cāng tóu
cāng jí
cāng láng
cāng cén
cāng guān
cāng yú
cāng yá
cāng lù
cāng cù
cāng ěr
cāng qí
cāng huá
cāng gǒu
cāng hào
cāng jìng
cāng mǎng
cāng hēi
cāng làng
cāng lóng
cāng xiá
cāng hú
cāng niǎo
cāng qiú
cāng yíng
cāng àn
cāng míng
cāng láng
cāng lí
cāng mín
cāng luán
cāng sì
cāng shēng
cāng máng
cāng huáng
cāng dì
cāng wū
cāng tái
cāng gǔ
cāng gēng
cāng yù
cāng hǎi
cāng yīng
wàng yán
róng yán
sháo yán
cháo yán
miǎn yán
lóng yán
sī yán
zhì yán
guāng yán
qiǎng yán
lǚ yán
dà yán
nú yán
biǎn yán
zī yán
lěng yán
tái yán
lí yán
wù yán
shū yán
yù yán
chán yán
qì yán
gān yán
nuò yán
wán yán
hòu yán
yǒu yán
hú yán
jǔ yán
hàn yán
tóng yán
lóng yán
mèi yán
xī yán
zhù yán
qǐ yán
huā yán
niǎn yán
nà yán
lìng yán
huǐ yán
xī yán
mò yán
è yán
kàng yán
yáo yán
qiū yán
tiǎn yán
miǎn yán
zhí yán
pī yán
fāng yán
xiù yán
ruò yán
chǔ yán
liú yán
jiāo yán
tú yán
xī yán
tiān yán
liàn yán
suì yán
tuó yán
zhě yán
jiāo yán
chén yán
zǐ yán
zhū yán
dī yán
dùn yán
cǎn yán
fàn yán
róu yán
chán yán
kuǎn yán
bó yán
shùn yán
cuò yán
qī yán
tiǎn yán
cú yán
gǎi yán
fā yán
kǒng yán
xīng yán
yuè yán
jiě yán
yán yán
qǐ yán
xíng yán
xuàn yán
rǎn yán
xiū yán
tuí yán
chàng yán
shèng yán
diāo yán
fǎn yán
shùn yán
pīng yán
tái yán
chéng yán
xiào yán
fēng yán
cāng yán
chēng yán
měi yán
miàn yán
sù yán
bīng yán
tiǎn yán
jiàn yán
bié yán
zuì yán
yí yán
kuí yán
diān yán
shān yán
cí yán
tuí yán
biàn yán
zhí yán
qū yán
xiān yán
bìn yán
chóu yán
nǎn yán
wú yán
kāi yán
cuī yán
cán yán
kuì yán
miào yán
qú yán
hóng yán
shuāi yán
xī yán
cuī yán
pò yán
jīn yán
lì yán
cuì yán
chǎn yán
huān yán
苍老的容颜。
苍翠之色。
⒈ 苍老的容颜。
引宋欧阳修《醉翁亭记》：“苍颜白髮，頽然乎其间者，太守醉也。”
清孙枝蔚《病》诗：“已识苍颜瘦，何劳明镜窥。”
⒉ 苍翠之色。
引宋曾巩《冬望》诗：“长松夹树盖十里，苍颜毅气不可迴。”
清孙枝蔚《水叹》诗之二：“古人心如雨中山，久雨益復识苍颜。”
形容人年纪很老。
1.青色（包括蓝和绿）：～松翠柏。
2.灰白色：～白。～髯。
3.指天或天空：上～。～穹。
4.姓。
颜读音：yán颜yán(1)（名）脸；脸上的表情：容～｜和～悦色｜笑逐～开。(2)（名）体面；面子：无～见人。(3)（名）颜色：～料｜五～六色。(4)（名）姓。