tiǎn yán
chǎn yán
diāo yán
xīng yán
nà yán
cán yán
huā yán
chán yán
lóng yán
mò yán
tái yán
tuó yán
tóng yán
xiào yán
liú yán
zī yán
fā yán
cú yán
miào yán
yáo yán
dà yán
sī yán
tiān yán
fēng yán
miǎn yán
fǎn yán
fāng yán
yán yán
shū yán
zhū yán
biàn yán
zhí yán
pī yán
tiǎn yán
xiù yán
huǐ yán
bīng yán
xī yán
xuàn yán
chàng yán
xī yán
miǎn yán
fàn yán
tuí yán
chán yán
jiāo yán
kuí yán
qǐ yán
zuì yán
xī yán
pīng yán
hóng yán
liàn yán
qiǎng yán
jiě yán
tiǎn yán
sháo yán
gān yán
biǎn yán
jiāo yán
cuò yán
cǎn yán
cuì yán
kāi yán
wàng yán
pò yán
wú yán
è yán
suì yán
róng yán
yǒu yán
bié yán
shùn yán
cuī yán
zhì yán
xiū yán
lìng yán
huān yán
qì yán
lí yán
chēng yán
xíng yán
qú yán
róu yán
qiū yán
jiàn yán
diān yán
xī yán
mèi yán
shān yán
lěng yán
bó yán
cháo yán
chéng yán
cuī yán
gǎi yán
guāng yán
jīn yán
rǎn yán
qū yán
dī yán
chóu yán
hàn yán
yuè yán
xiān yán
zhě yán
nuò yán
niǎn yán
wù yán
tái yán
lì yán
zhí yán
qī yán
nǎn yán
hú yán
wán yán
dùn yán
kuǎn yán
jǔ yán
miàn yán
kuì yán
zhù yán
kǒng yán
shèng yán
kàng yán
zǐ yán
cí yán
nú yán
shùn yán
cāng yán
yù yán
lǚ yán
hòu yán
shuāi yán
yí yán
tuí yán
ruò yán
tú yán
chén yán
měi yán
qǐ yán
bìn yán
sù yán
chǔ yán
lóng yán
⒈ 厚颜。
引南朝梁沉约《奏弹王源》：“明目腆颜，曾无愧畏。”
《明史·艾穆传》：“居正今以例留，腆颜就列矣。”
清蒲松龄《聊斋志异·聂小倩》：“被妖物威胁，歷役贱务；腆颜向人，实非所乐。”
郭沫若《屈原研究》：“不像后世有好些文人一遇着威逼便腆颜事仇而歌功颂德。”
腆tiǎn(1)（形）丰盛；丰厚。(2)（形）〈方〉凸了或挺起（胸、腹）。
颜读音：yán颜yán(1)（名）脸；脸上的表情：容～｜和～悦色｜笑逐～开。(2)（名）体面；面子：无～见人。(3)（名）颜色：～料｜五～六色。(4)（名）姓。