hú fēi
hú fú
hú yí
hú lù
hú yún
hú qù
hú lóng
hú guā
hú yè
hú bái
hú làng
hú lu
hú lù
hú shéng
hú ér
hú mǔ
hú hú
hú lù
hú jī
hú zuò
hú gǎo
hú dǎo
hú chá
hú shào
hú chěng
hú niǎn
hú cáo
hú yàn
hú yáng
hú mào
hú líng
hú yǐ
hú cái
hú gǒu
hú tū
hú fēng
hú lōu
hú sūn
hú chōu
hú lái
hú yùn
hú chái
hú chuáng
hú lán
hú chén
hú chě
hú kè
hú sān
hú tu
hú lún
hú lǎo
hú yōng
hú tán
hú bō
hú hé
hú ná
hú xīng
hú zi
hú yuán
hú zhōu
hú zhā
hú yán
hú lí
hú gǒu
hú bù
hú nǎi
hú lǔ
hú shū
hú gōng
hú tóu
hú jī
hú dài
hú tiān
hú xiān
hú rán
hú qìn
hú tòng
hú cáo
hú jiǎ
hú chǎn
hú nú
hú tòng
hú lí
hú yuè
hú lù
hú tī
hú táo
hú xū
hú rán
hú rán
hú suī
hú jiǎo
hú fēng
hú fēn
hú tóng
hú bǐng
hú shuō
hú qiāo
hú dào
hú jiāo
hú gǔ
hú zī
hú yǎn
hú qin
hú yuè
hú xǐ
hú dí
hú lián
hú chú
hú qí
hú yàn
hú níng
hú qín
hú píng
hú dòu
hú chàn
hú qìn
hú yán
hú qìn
hú jiā
hú kǎn
hú chuài
hú cháng
hú jiā
hú shí
hú nòng
hú zuò
hú hǒng
hú bì
hú zōu
hú yuàn
hú suī
hú jié
hú má
hú dǐ
hú bù
hú fěn
hú yǔ
hú chòu
hú pàn
hú dì
hú sēng
hú chuī
hú xíng
hú qín
hú měng
hú lǔ
hú lú
hú sāi
hú rén
hú dòng
hú shǔ
hú dá
hú shān
hú luàn
hú lài
hú shòu
hú hùn
hú jiū
hú guì
hú liū
hú mò
hú dà
hú zhōu
hú fú
hú dié
hú qiāng
hú jiǎo
hú zhěng
hú chuǎng
hú shā
hú nào
hú suàn
hú běn
hú chá
hú dié
hú kǎo
hú shì
hú mǎ
hú cāi
hú bài
hú chá
hú mò
hú xì
hú qì
hú jiáo
hú wéi
hú cháo
hú chě
hú piào
hú huā
hú wú
hú lú
hú huà
hú guǐ
hú lù
hú zhī
hú lái
hú yí
hú chán
hú lè
hú chuáng
hú shū
hú diào
hú lūn
nà xū
jīng xū
hé xū
fū xū
qiú xū
tóu xū
lài xū
wèi xū
xiā xū
yú xū
láng xū
huì xū
lǚ xū
méi xū
xiāng xū
fēng xū
jìng xū
méi xū
níng xū
jūn xū
sī xū
qiē xū
liū xū
mài xū
wù xū
qiàn xū
shì xū
jí xū
chǔ xū
quán xū
zhí xū
yǒu xū
zhī xū
juǎn xū
méng xū
guǎn xū
fú xū
huā xū
chù xū
xù xū
chì xū
zī xū
xiā xū
qiú xū
xián xū
wǎn xū
kē xū
bái xū
bí xū
mò xū
nǚ xū
lóng xū
bù xū
dǐ xū
dài xū
zhǐ xū
gòng xū
gēn xū
mì xū
rán xū
niǎn xū
cháng xū
niǎn xū
rú xū
biān xū
wú xū
wò xū
dāng xū
hú xū
shāo xū
shang xu
guà xū
bì xū
胡须húxū
(1) 胡子。(好工具.)人，通常是成年男人颏(下颌)、两唇及邻接部分上的毛
英beard;moustache;whisker⒈ 胡子，嘴周围和连着鬓角长的毛。
引《新五代史·杂传五·氏叔琮》：“叔琮选壮士二人深目而胡鬚者，牧马襄陵道旁， 晋人以为晋兵。”
胡子。 《水浒传》第四九回：“﹝孙立﹞淡黄面皮，落腮鬍鬚，八尺以上身材。”
《说岳全传》第二九回：“﹝汤怀﹞与大哥差不多本事，只少几根鬍鬚。”
曹禺《北京人》第一幕：“因为一向是曾家的婴儿们仿佛生下来就该长满了胡须，迈着四方步的。”
长在下巴和面颊上的毛，常作为成年的标志。
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
须读音：xū[ xū ]1. 必得，应当：无须。莫须有。必须。务须。须要。
2. 等待，停留：须留（迟留，留待）。
3. 男人面上生的毛，胡子：须眉（男子的代称）。须生（传统戏剧角色名，即“老生”）。
4. 〔须臾〕片刻，一会儿。
5. 像胡须的东西：须根。触须。