méi yuè
méi xīn
méi yuán
méi xiōng
méi tóng
méi rén
méi xī
méi gū
méi lǐ
méi fēi
méi yú
méi xǐ
méi hè
méi shēng
méi dú
méi hú
méi qì
méi xī
méi huā
méi lǔ
méi xìn
méi yán
méi fēng
méi wù
méi yì
méi tiān
méi shǔ
méi lǐng
méi huái
méi gǔ
méi zhuāng
méi zhàng
méi jiāng
méi pài
méi tíng
méi biāo
méi shān
méi lù
méi hún
méi xuān
méi liǔ
méi fú
méi xū
méi lín
méi fěn
méi zhēng
méi è
méi cén
méi duǒ
méi tóu
méi ruǐ
méi lù
méi guān
méi lóng
méi wèi
méi è
méi yán
méi là
méi zhōu
méi zū
méi yùn
méi méi
méi shí
méi liǎn
méi qián
méi xià
méi píng
méi hòu
méi zhī
méi yǐng
méi shì
méi yù
méi chuī
méi luò
méi guā
méi zhēn
méi wán
méi xuě
méi xiān
méi jiá
méi zhū
méi shāo
méi biāo
méi gě
méi yīng
méi liáng
méi hóng
méi sǒu
méi yǎn
méi piàn
méi zhàng
méi zǐ
méi zhī
méi jiàng
méi jiān
méi guó
méi rùn
méi gé
méi shǒu
méi gōng
méi hūn
méi lǐng
méi huá
méi cí
méi yǔ
méi mù
méi tāng
méi é
méi qī
méi pǔ
méi xiāng
méi gān
méi sān
méi sū
méi dòu
méi bó
méi sāi
méi zān
níng xū
dǐ xū
zhí xū
bí xū
gēn xū
bì xū
quán xū
dāng xū
mò xū
chù xū
nà xū
liū xū
rán xū
huì xū
yú xū
lóng xū
zhī xū
sī xū
guǎn xū
lǚ xū
chǔ xū
zī xū
hé xū
biān xū
kē xū
wò xū
xù xū
xiāng xū
shì xū
niǎn xū
nǚ xū
qiú xū
jīng xū
qiàn xū
juǎn xū
méi xū
qiē xū
chì xū
shang xu
dài xū
fū xū
bù xū
rú xū
mì xū
huā xū
xiā xū
méng xū
gòng xū
wú xū
cháng xū
hú xū
shāo xū
bái xū
jí xū
mài xū
qiú xū
xiā xū
fēng xū
wù xū
guà xū
yǒu xū
jūn xū
fú xū
jìng xū
xián xū
wǎn xū
wèi xū
láng xū
méi xū
niǎn xū
lài xū
zhǐ xū
tóu xū
⒈ 梅花蕊。
引宋苏轼《浣溪沙》词：“废圃寒蔬挑翠羽，小槽春酒冻真珠。清香细细嚼梅鬚。”
清陈维崧《望梅·春城望纸鸢》词：“夹衣初颺，渐梅鬚坠粉，桃腮堆絳。”
梅méi(1)（名）乔木；性耐寒；早春开花；有粉红、白、红等颜色。果实球形；味酸。(2)（名）这种植物的花。(3)（名）（～子）这种植物的果实。(4)（名）（Méi）姓。
须读音：xū[ xū ]1. 必得，应当：无须。莫须有。必须。务须。须要。
2. 等待，停留：须留（迟留，留待）。
3. 男人面上生的毛，胡子：须眉（男子的代称）。须生（传统戏剧角色名，即“老生”）。
4. 〔须臾〕片刻，一会儿。
5. 像胡须的东西：须根。触须。