chī mèn
chī qiǎo
chī píng
chī dìng
chī shǎng
chī ǒu
chī yòng
chī zhǔn
chī dòng
chī zài
chī jiāo
chī zhuō
chī xiàng
chī tòu
chī lì
chī kè
chī niè
chī méi
chī zhòng
chī jìn
chī zū
chī jīng
chī pì
chī tǔ
chī hē
chī quān
chī zuǐ
chī qǐng
chī zhāi
chī kǔ
chī qiáo
chī běn
chī dāo
chī xīn
chī juě
chī rén
chī nè
chī sù
chī jià
chī chī
chī jú
chī kǒu
chī kān
chī gòu
chī cù
chī chá
chī jiào
chī shi
chī tōng
chī liàng
chī nǎo
chī kāi
chī wén
chī xiāng
chī fàn
chī jǐn
chī xiào
chī xuè
chī xǐ
chī jiān
chī biě
chī xū
chī quán
chī diē
chī qīng
chī zuì
chī shuǐ
chī guā
chī huò
chī kuī
chī féi
chī dá
chī pèng
chī jīng
chī lì
chī jù
chī chái
chī kōng
chī guāng
chī wèi
chī liáng
chī qū
chī lèi
chī jì
chī shòu
chī fàn
chī huà
bǐ shòu
miàn shòu
qíng shòu
bài shòu
rěn shòu
zhī shòu
hán shòu
jīng shòu
xuè shòu
xīn shòu
chù shòu
qíng shòu
tīng shòu
chéng shòu
shè shòu
ěr shòu
chán shòu
shōu shòu
lǐng shòu
xiāo shòu
wěn shòu
huó shòu
xiǎng shòu
dān shòu
nài shòu
dēng shòu
méng shòu
jì shòu
dǐng shòu
dān shòu
bǎo shòu
nà shòu
gǎn shòu
zāo shòu
dàn shòu
bèi shòu
rèn shòu
xū shòu
bèi shòu
yíng shòu
nán shòu
cháng shòu
yīng shòu
hán shòu
jīn shòu
jiē shòu
xióng shòu
áo shòu
yōu shòu
bǐng shòu
ráo shòu
líng shòu
qǐng shòu
shēn shòu
dāo shòu
chī shòu
yōu shòu
kǒu shòu
huā shòu
xī shòu
gòu shòu
lǐng shòu
mào shòu
dà shòu
shēng shòu
mào shòu
shòu shòu
chuán shòu
cí shòu
fū shòu
yì shòu
hǎo shòu
qū shòu
pán shòu
yòu shòu
⒈ 亦作“喫受”。承受；忍受。
引《宣和遗事》前集：“贾奕小词讥讽官里，是天子喫受不过赐死市曹。”
金董解元《西厢记诸宫调》卷五：“怎吃受夫人看冷破，云雨怎成合？”
《金瓶梅词话》第十二回：“只拏钝刀子锯处我，教奴怎生吃受？”
挨受。
吃chī(1)（动）把食物等放到嘴里经过咀嚼咽下去（包括吃、喝）：～饭｜～奶｜～药。(2)（动）在某一出售食物的地方吃：～食堂。(3)（动）依靠某种事物来生活：靠山～山；靠水～水。(4)（动）消灭（多用于军事、棋戏）：拿车～炮。(5)（动）耗费：～力｜～劲。(6)（动）吸收（液体）：道林纸不～墨。(7)（动）受：～惊｜～一拳。(8)（动）（介）被（多见于早期白话）：～他笑话。
受读音：shòu受shòu(1)（动）本义：接受：接受(2)（动）遭受：～灾。(3)（动）忍受；禁受：～不了。(4)（动）〈方〉适合：～吃（吃着有味）｜～听（听着入耳）。