tú yōng
hé yōng
hūn yōng
bēi yōng
héng yōng
yú yōng
xūn yōng
wú yōng
pí yōng
chī yōng
lòu yōng
liú yōng
shì yōng
zhī yōng
fǔ yōng
dài yōng
jì yōng
jū yōng
wù yōng
fán yōng
chóu yōng
fǎn yōng
jǐn yōng
shēng yōng
qīng yōng
jiā yōng
xū yōng
nú yōng
cǎi yōng
zhōng yōng
fēng yōng
mì yōng
mào yōng
píng yōng
nuò yōng
jiā yōng
jiǎn yōng
jiāo yōng
wú yōng
mào yōng
ái yōng
fèn yōng
xiǎn yōng
shū yōng
jūn yōng
shú yōng
jīng yōng
dēng yōng
jiàn yōng
cháng yōng
àn yōng
fù yōng
qiǎn yōng
chóu yōng
shū yōng
bǎo yōng
dé yōng
shì yōng
huī yōng
zhāo yōng
fū yōng
mǎi yōng
zhuān yōng
kǎo yōng
qǔ yōng
gōng yōng
bēn yōng
gōng yōng
mài yōng
⒈ 浅薄平庸。
引明范景文《饬属疏》:“臣才识譾庸,素闇军旅,猥以时急,叨冒隆恩。”
谫jiǎn(形)浅薄:学识~陋。
庸读音:yōng庸yōng(1)(形)平凡;不高明:~才|~医|~凡|附~|昏~|平~。(2)(形)(动)用(用于否定式):无~细述|无~讳言|无~赘述。(3)(形)(助)疑问词;表示反问;岂:~有济乎|~可弃乎?