nú xiǔ
nú dùn
nú wán
nú tái
nú ān
nú yōng
nú jiǎn
nú huǎn
nú liè
nú jiāng
nú qiè
nú zhuō
nú liáng
nú shǒu
nú cái
nú cái
nú kē
nú mǎ
nú qiān
nú luó
nú jià
nú wěi
nú qiān
nú jīn
nú jū
nú quǎn
nú hàn
nú ěr
nú àn
nú chéng
nú yú
nú niú
nú tí
nú kē
nú chán
nú ruò
nú sàn
nú zú
nú léi
nú nuò
nú xià
nú cān
nú dùn
jiàn yōng
bēi yōng
pí yōng
huī yōng
jiā yōng
jīng yōng
liú yōng
gōng yōng
xū yōng
bēn yōng
fèn yōng
mǎi yōng
wù yōng
bǎo yōng
shū yōng
píng yōng
jū yōng
mào yōng
jūn yōng
héng yōng
chī yōng
shú yōng
mào yōng
fán yōng
hūn yōng
mì yōng
jiāo yōng
jǐn yōng
chóu yōng
mài yōng
fēng yōng
fǎn yōng
zhāo yōng
zhuān yōng
shēng yōng
àn yōng
wú yōng
dēng yōng
jì yōng
dé yōng
qiǎn yōng
tú yōng
zhī yōng
xiǎn yōng
ái yōng
cháng yōng
hé yōng
gōng yōng
kǎo yōng
jiǎn yōng
nú yōng
fū yōng
shì yōng
shū yōng
yú yōng
xūn yōng
fǔ yōng
qīng yōng
nuò yōng
wú yōng
shì yōng
qǔ yōng
fù yōng
chóu yōng
lòu yōng
dài yōng
cǎi yōng
zhōng yōng
jiā yōng
⒈ 形容才智低劣。
引晋葛洪《抱朴子·勗学》：“因风而附凤翼者，以駑庸之质，犹迴遑乎霞霄之表。”
清端方《考查政治调员差委折》：“第臣等自顾駑庸，愧无识略，渥膺宠命，陨越深虞。”
⒉ 指才能低劣者。
引晋葛洪《抱朴子·审喻》：“引用駑庸，以为党援。”
驽nú(1)（名）驽马；跑不快的马。(2)（形）比喻人没有能力：～才｜～钝。
庸读音：yōng庸yōng(1)（形）平凡；不高明：～才｜～医｜～凡｜附～｜昏～｜平～。(2)（形）（动）用（用于否定式）：无～细述｜无～讳言｜无～赘述。(3)（形）（助）疑问词；表示反问；岂：～有济乎｜～可弃乎？