mèng niǎo
mèng zōu
mèng xiǎng
mèng xià
mèng dōng
mèng xiǎng
mèng qīng
mèng làng
mèng shuō
mèng yáng
mèng qiū
mèng cháng
mèng jīn
mèng jìn
mèng hán
mèng kē
mèng xì
mèng yì
mèng lín
mèng hòu
mèng zǐ
mèng huái
mèng xún
mèng zhū
mèng wǔ
mèng láo
mèng pó
mèng tíng
mèng zhī
mèng mén
mèng zhú
mèng jiāo
mèng mǔ
mèng bēn
mèng lǎo
mèng zhū
mèng jí
mèng cháng
mèng jū
mèng yuè
mèng jiāng
mèng sǒu
mèng zhū
mèng chūn
mèng lè
mèng guāng
qīng xiǎng
guǐ xiǎng
chūn xiǎng
shòu xiǎng
chàng xiǎng
guàn xiǎng
dú xiǎng
jiāo xiǎng
diàn xiǎng
zuò xiǎng
jiào xiǎng
fēn xiǎng
mín xiǎng
zhēng xiǎng
fú xiǎng
gòng xiǎng
mèng xiǎng
cóng xiǎng
niú xiǎng
xiào xiǎng
pèi xiǎng
jìng xiǎng
yě xiǎng
pìn xiǎng
xiàn xiǎng
gòng xiǎng
cí xiǎng
xiá xiǎng
zuǒ xiǎng
jiàn xiǎng
yòu xiǎng
lái xiǎng
qiū xiǎng
bào xiǎng
xīn xiǎng
liù xiǎng
fù xiǎng
gù xiǎng
ān xiǎng
jiā xiǎng
yīn xiǎng
kào xiǎng
⒈ 亦作“孟饗”。帝王宗庙祭礼。因于每年的四孟(孟春、孟夏、孟秋、孟冬)举行，故称。
引宋孟元老《＜东京梦华录＞序》：“瞻天表则元夕教池，拜郊孟享。”
宋吴自牧《梦粱录·七月》：“七月孟秋，例於上旬内车驾诣景灵宫，行孟享之礼。”
宋周密《武林旧事·大礼》：“黎明，上御玉輅，从以四輅，导以驯象，千官百司，法驾仪仗，锦绣杂遝，盖十倍孟饗之数。”
孟mèng(1)（形）指农历一季的第一个月。参看“仲”、“季”。(2)（形）旧时在兄弟排行里代表最大的。(3)（形）（Mèng）姓。
享读音：xiǎng享xiǎng(1)本义：（动）祭献。(2)（动）享受：～福｜～用｜坐～其成。(3)〈书〉同“飨”。