yín qióng
yín zhòu
yín xí
yín wán
yín xīng
yín bǐ
yín jiān
yín míng
yín sòng
yín xiǎng
yín jiāng
yín zhóu
yín wèi
yín ōu
yín shǎng
yín bài
yín sòng
yín shí
yín jí
yín yín
yín qiè
yín é
yín hǒu
yín chàng
yín zhài
yín náo
yín wán
yín xiù
yín xiǎng
yín nòng
yín cháo
yín hún
yín gǎo
yín fēng
yín tà
yín xiě
yín yǒng
yín jiào
yín shēng
yín xiào
yín niǎo
yín biān
yín dēng
yín shēn
yín méng
yín yǒng
yín qióng
yín qióng
yín guān
yín duàn
yín jiān
yín gǔ
yín gē
yín chuāng
wò tà
zhì tà
kàng tà
zōng tà
shuì tà
yín tà
bìng tà
xiǎo tà
duǎn tà
bīn tà
gé tà
guó tà
jiè tà
bǎn tà
sǎo tà
fèng tà
guà tà
cǎo tà
chén tà
fēng tà
xià tà
yān tà
jiǎ tà
sēng tà
zhú tà
chán tà
mù tà
nà tà
jiǎng tà
yǐ tà
fēng tà
chuáng tà
jī tà
jì tà
jǐ tà
chén tà
lián tà
jiàng tà
tóng tà
liáng tà
bái tà
xuán tà
āo tà
shè tà
xú tà
⒈ 诗人作诗时的卧榻。
引宋陈师道《雪中寄魏衍》诗：“遥知吟榻上，不道絮因风。”
宋陆游《池上》诗：“旋移吟榻并池横，欲出柴门復懒行。”
元李治《敬斋古今黈》卷八：“陈无己每登临得句，即急归，卧一榻，以被蒙着，谓之吟榻。 金国初张斛德容作诗，亦以被蒙首，须诗就乃起。”
清孔尚任《桃花扇》归山：“你看松阴低户，沁的人心骨皆凉。此处好安吟榻。”