yín shēn
yín guān
yín xí
yín yín
yín náo
yín cháo
yín jiāng
yín míng
yín qióng
yín chàng
yín xiào
yín shēng
yín sòng
yín wèi
yín tà
yín xiù
yín xiě
yín duàn
yín xiǎng
yín dēng
yín hǒu
yín biān
yín qióng
yín wán
yín yǒng
yín é
yín jiào
yín shǎng
yín sòng
yín jiān
yín zhài
yín gǔ
yín niǎo
yín xīng
yín jiān
yín wán
yín hún
yín fēng
yín nòng
yín bǐ
yín qiè
yín zhóu
yín qióng
yín gǎo
yín shí
yín chuāng
yín yǒng
yín gē
yín méng
yín zhòu
yín ōu
yín jí
yín bài
yín xiǎng
zhēng míng
tuó míng
hé míng
tí míng
niú míng
lù míng
gòu míng
lóng míng
háo míng
hǒu míng
hū míng
xiāo míng
fèng míng
zì míng
xiào míng
yīng míng
chuǎn míng
chán míng
tuān míng
gòng míng
wā míng
sī míng
xiāo míng
jīng míng
ěr míng
jiàn míng
zhōng míng
léi míng
hǒu míng
yú míng
tà míng
yīng míng
āi míng
yē míng
qiāng míng
hōng míng
suān míng
yù míng
yōng míng
hán míng
shè míng
bào míng
shēn míng
luán míng
cháng míng
xiào míng
yuān míng
dòu míng
yī míng
hè míng
guàn míng
bí míng
jiū míng
zhōng míng
yín míng
fēi míng
hóu míng
bēi míng
jiāo míng
jī míng
⒈ 鸣叫。
引萧红《桥·小六》：“小六全家在蟋蟀吟鸣里向着天外的白月坐着。”
杨朔《木棉花》：“一到南国，情调便显然不同了。北方才是暮春，你在这儿却可以听见蝉、蛙，以及其他不知名的夏虫在得意地吟鸣。”
⒉ 指有节奏的响声。
引萧军《五月的矿山》第七章：“除开那机械底铁和铁、铁和石头接触时所发出来的那些有韵律似的爆响和吟鸣而外，就只是一片近乎可怕的沉默。”
吟yín(1)（动）吟咏：～诗｜～颂｜～唱。(2)（名）古典诗歌的一种名称：《秦妇～》。
鸣读音：míng鸣míng(1)（动）（鸟兽或昆虫）叫：鸡～｜蝉～。(2)（动）发出声音；使发出声音：雷～｜耳～。(3)（动）表达；发表（情感、意见、主张）：～谢｜～冤。