chī diē
chī dāo
chī xīn
chī jiāo
chī juě
chī kè
chī kǒu
chī chái
chī xiāng
chī zài
chī méi
chī dòng
chī jiào
chī qiǎo
chī tòu
chī lì
chī guā
chī pì
chī píng
chī shòu
chī xǐ
chī qǐng
chī qiáo
chī jù
chī huò
chī liáng
chī jǐn
chī zhòng
chī zhuō
chī zuǐ
chī niè
chī liàng
chī zuì
chī jìn
chī zū
chī nè
chī zhǔn
chī wèi
chī xiàng
chī guāng
chī zhāi
chī chá
chī jià
chī běn
chī lì
chī dá
chī tōng
chī tǔ
chī huà
chī shuǐ
chī quān
chī xuè
chī cù
chī qīng
chī kuī
chī kōng
chī jīng
chī xū
chī qū
chī sù
chī biě
chī nǎo
chī wén
chī yòng
chī hē
chī gòu
chī féi
chī jú
chī chī
chī jì
chī ǒu
chī kāi
chī jiān
chī kǔ
chī lèi
chī quán
chī shi
chī pèng
chī shǎng
chī mèn
chī fàn
chī kān
chī jīng
chī dìng
chī xiào
chī fàn
chī rén
sù lèi
wū lèi
xiàn lèi
zēng lèi
kù lèi
ruò lèi
jià lèi
shǔ lèi
zūn lèi
lián lèi
zhì lèi
shòu lěi
chī lèi
zāng lèi
xiāng lèi
piān lèi
yáng lèi
pín lèi
guà lèi
qiǎn lèi
qiāng lèi
láo lèi
jiàn lèi
qiè lèi
huì lèi
fán lèi
jī lěi
jiù lèi
rǎo lèi
shǔ lèi
suì lèi
kuī lěi
gān lèi
féng lèi
chǔ lèi
xìn lèi
tiǎn lèi
huàn lèi
fèi lèi
qì lèi
zhòng lèi
chuī lèi
péng lèi
láo lèi
kuí lèi
chán lèi
zuò lèi
áo lèi
pú lèi
péi lèi
yóu lèi
wú lèi
xiá lèi
qiān lěi
tuí lèi
qíng lèi
dié lèi
wù lèi
fù lèi
xié lèi
qu lei
hòu lèi
zēng lèi
bō lèi
gān lèi
xíng lèi
péi lěi
nú lèi
shēng lèi
qiào lèi
bǎi lèi
xì léi
bū lèi
liú lèi
bǐ lèi
fú lèi
diǎn lèi
qǔ lèi
zhàng lèi
zá lèi
guò lèi
shí lèi
jiě lèi
wú lěi
fú lèi
hé lèi
shù lèi
yí lèi
fáng lèi
tuō lěi
fá lèi
kǒu lèi
sú lèi
dài lěi
zhuì lèi
fán lèi
dié lèi
bìng lèi
wēi lèi
kǔ lèi
biǎn lèi
cī lèi
bàng lèi
chén lèi
gù lèi
céng lěi
qiǎn lèi
yáng lèi
wǔ lèi
zǐ lèi
qiān lèi
diàn lèi
shì lèi
gū lèi
gòu lèi
hài lèi
lián lěi
duō lèi
yán lèi
shěn lèi
pí lèi
fēi lèi
yí lèi
hén lèi
chī lèi
má lèi
jī lèi
dǎi lèi
tuí lèi
xiǎo lèi
guà lěi
jiā lěi
zhū lèi
shì lèi
wǎng lèi
zuì lèi
pān lèi
⒈ 亦作“喫累”。
⒉ 受牵累。
引明刘若愚《酌中志·内臣职掌纪略》：“万歷丙辰科，第六名中式举人赵鸣阳遭第一名沉同和事败吃累，虽鸣阳未得廷试，然文名籍甚。”
⒊ 指家庭负担重。
引《西游记》第九一回：“府县的各项差徭犹可，惟有此大户甚是喫累。”
老舍《四世同堂》三四：“女儿回家，外孙归他养活，都作得到；家中多添两口人还不至于教他吃累。”
⒋ 泛指负担。
引老舍《骆驼祥子》八：“比鬼多了一口活气，而没有鬼那样清闲自在；鬼没有他们这么多的吃累！”
梁斌《红旗谱》二十：“我爹觉得一家人吃累多，供给不起我，想叫我耽在家里耪大地。”
吃chī(1)（动）把食物等放到嘴里经过咀嚼咽下去（包括吃、喝）：～饭｜～奶｜～药。(2)（动）在某一出售食物的地方吃：～食堂。(3)（动）依靠某种事物来生活：靠山～山；靠水～水。(4)（动）消灭（多用于军事、棋戏）：拿车～炮。(5)（动）耗费：～力｜～劲。(6)（动）吸收（液体）：道林纸不～墨。(7)（动）受：～惊｜～一拳。(8)（动）（介）被（多见于早期白话）：～他笑话。
累读音：léi,lěi,lèi[ lèi ]1. 疲乏，过劳：劳累。累乏。
2. 使疲劳：病刚好，别再累着。