chī tǔ
chī tòu
chī pèng
chī tōng
chī mèn
chī quán
chī qǐng
chī hē
chī niè
chī píng
chī jiāo
chī fàn
chī cù
chī pì
chī liàng
chī kōng
chī zhāi
chī rén
chī qiáo
chī jù
chī xiào
chī jīng
chī juě
chī shi
chī zhǔn
chī lì
chī xiāng
chī huà
chī kuī
chī diē
chī wén
chī jiān
chī xiàng
chī jià
chī nǎo
chī wèi
chī zhuō
chī jǐn
chī shuǐ
chī féi
chī biě
chī kǔ
chī liáng
chī méi
chī xuè
chī dá
chī xū
chī běn
chī quān
chī qiǎo
chī zài
chī chī
chī lì
chī kǒu
chī qū
chī guā
chī lèi
chī sù
chī fàn
chī qīng
chī jiào
chī xīn
chī gòu
chī dāo
chī chá
chī nè
chī zhòng
chī jīng
chī guāng
chī chái
chī zuǐ
chī huò
chī kān
chī jú
chī kāi
chī shǎng
chī yòng
chī ǒu
chī dòng
chī jì
chī dìng
chī kè
chī jìn
chī zuì
chī xǐ
chī zū
chī shòu
cuō diē
dǒu diē
diān diē
páng diē
dǎo diē
cuō diē
bào diē
táng diē
pán diē
juě diē
diān diē
cè diē
yīn diē
qīng diē
chī diē
zhǎng diē
huǐ diē
xià diē
wú diē
dǎ diē
bó diē
wō diē
kuáng diē
jù diē
fǎn diē
huá diē
kàn diē
dàng diē
chà diē
dùn diē
mí diē
huí diē
pū diē
mó diē
wǎn diē
zhuàng diē
⒈ 亦作“喫跌”。跌交。
引元无名氏《赚蒯通》第一折：“蹅踏鸿门多勇烈，能使项王坐上也吃跌。”
元杨显之《潇湘雨》第二折：“若还断了弹，八个都吃跌。”
《水浒传》第五六回：“昨夜晚是有这般一个人挑着个红羊皮匣子过去了；一似腿上喫跌了的，一步一攧走。”
吃chī(1)（动）把食物等放到嘴里经过咀嚼咽下去（包括吃、喝）：～饭｜～奶｜～药。(2)（动）在某一出售食物的地方吃：～食堂。(3)（动）依靠某种事物来生活：靠山～山；靠水～水。(4)（动）消灭（多用于军事、棋戏）：拿车～炮。(5)（动）耗费：～力｜～劲。(6)（动）吸收（液体）：道林纸不～墨。(7)（动）受：～惊｜～一拳。(8)（动）（介）被（多见于早期白话）：～他笑话。
跌读音：diē跌diē(1)（动）基本义：失足倒下；摔倒：失足倒下；摔倒(2)（动）（物体）落下：～价。