kè jìn
kè fá
kè shí
kè yì
kè jiǎn
kè zhōu
kè de
kè gōng
kè miǎn
kè mǎ
kè gǔ
kè hài
kè bì
kè hé
kè lì
kè níng
kè niè
kè zhēn
kè chú
kè huò
kè qīn
kè ràng
kè duó
kè chéng
kè xuě
kè huà
kè fú
kè qīng
kè qín
kè kān
kè kǔ
kè dāng
kè shā
kè yì
kè zhǎng
kè néng
kè dú
kè fù
kè jiā
kè zéi
kè zhì
kè chóng
kè shào
kè jūn
kè qī
kè luàn
kè zhe
kè shí
kè hè
kè zhōng
kè dìng
kè bó
kè gòu
kè jiǎn
kè lā
kè sī
kè dí
kè xié
kè dūn
kè róu
kè lóng
kè jiàn
kè lìng
kè jiǎn
kè fú
kè shí
kè kòu
kè chén
kè xī
kè xuē
kè xīng
kè lì
kè hán
kè jǔ
kè xiāo
kè chāng
kè rán
kè bāo
kè zé
kè fán
kè pò
kè jǐn
kè jì
kè dǔ
kè rǎng
kè rì
kè fū
kè zhì
kè dā
kè xiàn
kè fū
kè miè
kè lì
kè xiàn
kè jiān
kè jiǎn
kè shí
kè huà
kè píng
kè yàn
kè fèng
kè dá
kè xié
kè jié
kè shèng
kè luò
kè kān
kè jǐ
kè lè
kè bào
kè jìng
kè shòu
kè jià
kè zuò
kè mǐn
kè chéng
kè jié
kè zhuàng
kè xīn
kè zhōng
kè bēn
kè míng
kè tiǎn
kè dàng
kè bá
kè guǒ
diào fá
kuā fá
pò fá
tiě fá
biǎn fá
dǎng fá
bù fá
cái fá
jī fá
jīn fá
yāo fá
lōu fá
hóng fá
jūn fá
jiāo fá
jūn fá
dào fá
duàn fá
zì fá
jiàn fá
jìn fá
jiǎn fá
chǎn fá
bó fá
tǎo fá
dǎng fá
cǎi fá
yōng fá
tà fá
xuàn fá
chēng fá
cān fá
shān fá
zhēng fá
líng fá
kǎn fá
làn fá
gōng fá
zhàn fá
zhuó fá
shāng fá
zé fá
guó fá
sì fá
wéi fá
qiāng fá
kǒu fá
jiǎn fá
shé fá
cán fá
xī fá
zuò fá
běi fá
kè fá
xūn fá
xiāng fá
xiè fá
jiǎo fá
méng fá
dàn fá
zhí fá
rǎng fá
jiāo fá
sì fá
zhǎn fá
shā fá
qián fá
bǐ fá
qǐ fá
hóng fá
gōng fá
gē fá
láo fá
jiǔ fá
kǎo fá
chǎn fá
zhū fá
qīn fá
xǐ fá
bù fá
bù fá
攻打，(.好工具)讨伐。
损害。
中医学名词。指使用性峻伤元的攻破消导药物。
参见：克伐⒈ 攻打，讨伐。
引《后汉书·章帝纪》：“克伐鬼方，开道西域。威灵广被，无思不服。”
⒉ 损害。
引《镜花缘》第六一回：“可惜这两宗美品，世人不知，视为弃物；反用无益之苦茗，听其克伐。”
⒊ 中医学名词。指使用性峻伤元的攻破消导药物。
引《医宗金鉴·内治杂证法·胁肋胀痛》：“若行克伐，则虚者益虚，滞者益滞，祸不旋踵矣。”
1. 征服；克服。 晋王嘉《拾遗记·周》：“武王资圣智而剋伐，观天命以行诛。”
⒋ 中医采用的驱除、攻逐等治疗方法，稍过即伤元气，因有“剋伐”之称。
引清侯方域《南省试策四》：“譬如有人病积痞者，无不剂而救之之理，即使骤畏剋伐，亦必渐次破除其垒块，盪涤其肠胃，而后徐养之以和平。”
克kè(1)（动）本义：攻破；攻下据点；战胜。(2)（动）能：～勤～俭｜不～分身。(3)（动）克服；克制：～己｜以柔～刚。(4)（动）消化：～食。克kè（动）严格限定（期限）：～期动工｜～日完成。也作“刻”。另见kēi。克kè（量）公制重量或质量单位；一克等于一公斤的千分之一。旧称公分。克kè藏语容量单位；一克青稞约二十五斤。也是地积单位；播种一克种子的土地称为一克地；一克地约合一市亩。
伐读音：fá伐fá(1)（动）砍：～树。(2)（动）攻打：讨～。