shā bìng
shā zì
shā fèng
shā yuè
shā sǐ
shā hài
shā liáo
shā pēi
shā huó
shā shǐ
shā duò
shā qì
shā cái
shā pī
shā shēng
shā qīng
shā chǎng
shā cái
shā shí
shā āi
shā hēi
shā kuà
shā shēn
shā jià
shā liǎn
shā xùn
shā rén
shā hé
shā huài
sha guo
shā zhā
shā jiè
shā sǔn
shā jué
shā lüè
shā fù
shā duàn
shā lǐ
shā jiē
shā shā
shā tóu
shā dìng
shā shēng
shā dì
shā fēng
shā jué
shā fá
shā jī
shā shǒu
shā mǎ
shā jūn
shā shāng
shā huò
shā lù
shā lì
shā yīn
bó fá
bǐ fá
líng fá
qiāng fá
bù fá
lōu fá
láo fá
jìn fá
shā fá
jī fá
bù fá
jīn fá
bù fá
jiǎn fá
jiǎo fá
rǎng fá
dào fá
jūn fá
zhēng fá
yāo fá
zhí fá
shé fá
kuā fá
jiāo fá
zhuó fá
dǎng fá
shān fá
zuò fá
xūn fá
qǐ fá
guó fá
kè fá
xiāng fá
hóng fá
cái fá
dàn fá
běi fá
sì fá
jūn fá
zé fá
xiè fá
wéi fá
qián fá
xuàn fá
gē fá
kǎn fá
dǎng fá
yōng fá
xī fá
làn fá
jiàn fá
tà fá
qīn fá
jiǎn fá
jiǔ fá
gōng fá
tǎo fá
cán fá
jiāo fá
chǎn fá
zhū fá
shāng fá
zì fá
kǎo fá
hóng fá
cān fá
biǎn fá
xǐ fá
tiě fá
sì fá
kǒu fá
duàn fá
chēng fá
cǎi fá
pò fá
zhàn fá
chǎn fá
zhǎn fá
méng fá
diào fá
gōng fá
杀伐shāfá
(1) 杀戮
例互相杀伐英massacre(2) 攻打，泛指征战
例杀伐之声英war(3) 指整治人，使吃苦头
例他们乱扣帽子，打棍子，大行杀伐之能事英punish(4) 指处事果断的魄力
例他是个有杀伐决断的人英resolute⒈ 征战，讨伐。
引《孟子·滕文公下》：“杀伐用张，于汤有光。”
《后汉书·王符传》：“季世之臣，以諂媚主，不思顺天，专杖杀伐。 白起、蒙恬，秦以为功，天以为贼。”
《隋书·天文志中》：“又为天狱，主杀伐。”
⒉ 指杀戮。
引《史记·白起王翦列传》：“夫为将三世者必败。必败者何也？必其所杀伐多矣，其后受其不祥。”
郭沫若《革命春秋·请看今日之蒋介石》：“我们以为他到了芜湖必定又有一场杀伐。”
⒊ 谓严峻，果断。
引《后汉书·冯鲂传》：“为政敢杀伐，以威信称。”
⒋ 大胆泼辣。
引《红楼梦》第十三回：“从小儿大妹妹玩笑时就有杀伐决断，如今出了阁，在那府里办事，越发歷练老成了。”
战争。
如：「杀伐之气」、「杀伐之声」。
杀shā(1)（动）使人或动物失去生命；弄死：～鸡｜～敌。(2)（动）战斗：～出重围。(3)（动）削弱；消除：～价｜～暑气。(4)（动）用在动词后；表示程度深：气～｜笑～人。(5)（动）〈方〉药物等刺激皮肤或粘膜使感觉疼痛：肥皂水～眼睛。(6)（动）同“煞”(7)（动）：～笔｜～尾。
伐读音：fá伐fá(1)（动）砍：～树。(2)（动）攻打：讨～。