lā dīng
jiāo dīng
kù dīng
qiān dīng
jì dīng
èr dīng
bǔ dīng
miǎn dīng
dú dīng
shí dīng
qiū dīng
bǎo dīng
yùn dīng
shì dīng
nǚ dīng
kè dīng
yí dīng
gōng dīng
hù dīng
dì dīng
zhèng dīng
tū dīng
shā dīng
liáo dīng
jiān dīng
lú dīng
yā dīng
tiān dīng
liù dīng
juē dīng
lú dīng
yīng dīng
wéi dīng
kàng dīng
qí dīng
jí dīng
tuán dīng
bǔ ding
shàng dīng
liáng dīng
tiān dīng
dēng dīng
nóng dīng
líng dīng
wǔ dīng
suí dīng
jiā dīng
lǔ dīng
nán dīng
gēn dīng
gū ding
kuàng dīng
liàn dīng
bāng dīng
kè dīng
chū dīng
páo dīng
jiàn dīng
yì dīng
quán dīng
dòng dīng
jī dīng
qióng dīng
yán dīng
mén dīng
níng dīng
líng dīng
chéng dīng
rén dīng
pín dīng
yuán dīng
bīng dīng
diū dīng
líng dīng
nèi dīng
bào dīng
cái dīng
shā dīng
tàn dīng
suān dīng
qí dīng
mì dīng
zhuàng dīng
bái dīng
yì dīng
huā dīng
dòng dīng
chōu dīng
měng dīng
liáo dīng
diāo dīng
guāng dīng
qiáo dīng
shēn dīng
ān dīng
xiāng dīng
yī dīng
qū dīng
dàn dīng
tuì dīng
liáo dīng
jìn dīng
bì dīng
dān dīng
yú dīng
pù dīng
tún dīng
jǐng dīng
biàn dīng
chuán dīng
chéng dīng
fēi dīng
máo dīng
mù dīng
dōng dīng
bǐng dīng
dàn dīng
zhōng dīng
lěng dīng
jiù dīng
huǒ dīng
jí dīng
cán dīng
juān dīng
zhuā dīng
shān dīng
cì dīng
bàn dīng
gōng dīng
bù dīng
yǒng dīng
⒈ 蜑人中的青壮年。
引宋蔡絛《铁围山丛谈》卷五：“凡採珠，必蜑人，号曰蜑户，丁为蜑丁，亦王民尔。”
元吴师道《吴礼部诗话》：“援桴亲鼓尽南海，背水更用蜑丁鏖。”
《续资治通鉴·宋高宗绍兴二十六年》：“太祖知刘鋹所采珠子甚多，日役蜑丁数千人，死者不少。”
1.中国古代南方少数民族。
2.蜑民的船。
3.古同“蛋”，鸟、龟、蛇等生的带有硬壳的卵。
丁读音：dīng,zhēng[ dīng ]1. 天干的第四位，用于作顺序第四的代称：丁是丁，卯是卯。
2. 成年男子。
3. 人口。
4. 从事某种劳动的人：园丁。