lǔ dì
lǔ wèi
lǔ chí
lǔ jiǎn
lǔ shuǐ
lǔ piāo
lǔ xì
lǔ xiā
lǔ cài
lǔ zào
lǔ zhuō
lǔ qì
lǔ tǒng
lǔ bù
lǔ gāng
lǔ tián
lǔ chì
lǔ dīng
lǔ zǐ
lǔ huò
lǔ xiè
lǔ bù
lǔ zhī
lǔ zhì
lǔ sù
lǔ xián
lǔ rén
lǔ yán
lǔ yān
lǔ zú
lǔ hú
lǔ jiǎn
lǔ duó
lǔ dùn
lǔ mài
lǔ jiǎn
lǔ qì
lǔ huà
lǔ lüè
lǔ jiǎn
lǔ jí
lǔ dùn
lǔ mǎng
lǔ báo
bàn dīng
huā dīng
jǐng dīng
tiān dīng
liáo dīng
qiū dīng
bīng dīng
bǔ dīng
suān dīng
liù dīng
yī dīng
miǎn dīng
gōng dīng
jiān dīng
juān dīng
qí dīng
tún dīng
mén dīng
qiáo dīng
chéng dīng
dàn dīng
mì dīng
nán dīng
bǔ ding
lǔ dīng
qiān dīng
gū ding
tuì dīng
yǒng dīng
dú dīng
níng dīng
liáo dīng
yú dīng
dì dīng
jìn dīng
shā dīng
diū dīng
máo dīng
lěng dīng
kuàng dīng
chū dīng
jiù dīng
guāng dīng
yuán dīng
liáng dīng
yí dīng
chuán dīng
bǐng dīng
dòng dīng
zhuàng dīng
fēi dīng
zhuā dīng
dēng dīng
nèi dīng
qí dīng
chéng dīng
jí dīng
zhèng dīng
lú dīng
shì dīng
yán dīng
tū dīng
qū dīng
bāng dīng
pù dīng
dōng dīng
yì dīng
cán dīng
shí dīng
bì dīng
gēn dīng
cì dīng
yīng dīng
suí dīng
mù dīng
huǒ dīng
líng dīng
gōng dīng
kù dīng
páo dīng
chōu dīng
jiāo dīng
jiàn dīng
kè dīng
jí dīng
yì dīng
diāo dīng
cái dīng
jī dīng
yùn dīng
bǎo dīng
jiā dīng
liáo dīng
dān dīng
jì dīng
bù dīng
èr dīng
tàn dīng
juē dīng
liàn dīng
tuán dīng
lú dīng
líng dīng
shēn dīng
bào dīng
dàn dīng
wǔ dīng
hù dīng
měng dīng
pín dīng
shā dīng
nóng dīng
yā dīng
rén dīng
ān dīng
shān dīng
xiāng dīng
lā dīng
tiān dīng
biàn dīng
qióng dīng
quán dīng
kè dīng
nǚ dīng
bái dīng
wéi dīng
zhōng dīng
kàng dīng
shàng dīng
líng dīng
dòng dīng
⒈ 海边制盐者。
引《元典章·工部二·桥道》：“灶户滷丁，恶少泼皮，诸色人等，纠合成群。”
清顾炎武《天下郡国利病书·江南十》：“滨海灶户，谓之滷丁。”
卤lǔ(1)（名）盐卤；熬盐时剩下的黑色液体；有毒；可使豆浆凝结成豆腐。也叫卤水。(2)（名）卤素；氟、氯、溴、碘、砹五种元素的统称。也叫卤族。(3)（动）用盐水加五香或用酱油煮：～口条（卤煮猪舌）。(4)（名）用肉类、鸡蛋等做汤加淀粉而成的浓汁。(5)（名）（～儿）饮料的浓汁：茶～儿。
丁读音：dīng,zhēng[ dīng ]1. 天干的第四位，用于作顺序第四的代称：丁是丁，卯是卯。
2. 成年男子。
3. 人口。
4. 从事某种劳动的人：园丁。