tiān zhù
tiān dōu
tiān shè
tiān dīng
tiān gé
tiān gěi
tiān xiāng
tiān mì
tiān fù
tiān shòu
tiān àn
tiān fén
tiān zēng
tiān lì
tiān jiā
tiān tou
tiān xuē
tiān fáng
tiān huò
tiān cāng
tiān chuán
tiān pén
tiān zhuāng
tiān huǒ
tiān bu
tiān mì
tiān xiàn
tiān zhǎn
tiān chéng
tiān bàn
tiān zhì
tiān cuì
tiān jiǔ
tiān dá
tiān tī
chuán dīng
lǔ dīng
dān dīng
diāo dīng
kè dīng
jiù dīng
jiàn dīng
shì dīng
shā dīng
chéng dīng
dòng dīng
bāng dīng
qí dīng
cì dīng
tiān dīng
zhōng dīng
jí dīng
wéi dīng
kù dīng
shàng dīng
lěng dīng
wǔ dīng
yí dīng
mén dīng
yú dīng
fēi dīng
guāng dīng
bǐng dīng
tàn dīng
mì dīng
yùn dīng
tuì dīng
yī dīng
qiān dīng
máo dīng
liàn dīng
miǎn dīng
diū dīng
chéng dīng
jī dīng
jiā dīng
dàn dīng
nán dīng
jiān dīng
dàn dīng
páo dīng
kuàng dīng
huā dīng
dì dīng
bǔ ding
jí dīng
liáo dīng
bái dīng
líng dīng
yǒng dīng
hù dīng
bào dīng
qiáo dīng
cái dīng
chū dīng
nóng dīng
dōng dīng
liáo dīng
huǒ dīng
suān dīng
gū ding
bì dīng
yīng dīng
jiāo dīng
shā dīng
lú dīng
suí dīng
pù dīng
nǚ dīng
gēn dīng
lā dīng
zhèng dīng
quán dīng
tuán dīng
bù dīng
dēng dīng
gōng dīng
pín dīng
tiān dīng
juān dīng
yán dīng
qí dīng
bǔ dīng
bàn dīng
chōu dīng
shān dīng
dú dīng
yuán dīng
yì dīng
shēn dīng
yì dīng
biàn dīng
qióng dīng
tū dīng
rén dīng
kè dīng
dòng dīng
mù dīng
ān dīng
kàng dīng
qū dīng
jì dīng
lú dīng
xiāng dīng
qiū dīng
liáng dīng
gōng dīng
zhuā dīng
líng dīng
níng dīng
nèi dīng
tún dīng
èr dīng
liáo dīng
líng dīng
zhuàng dīng
bīng dīng
yā dīng
cán dīng
měng dīng
liù dīng
shí dīng
jǐng dīng
jìn dīng
juē dīng
bǎo dīng
(好工具.)添丁tiāndīng
(1) 生儿子
英have a baby born into the family⒈ 唐卢仝生子，取名“添丁”，意谓为国家添一丁役(服力役的壮丁)。
引唐韩愈《寄卢仝》诗：“去年生儿名添丁，意令与国充耘耔。”
后引申为生男孩。 宋陆游《卧病杂题》诗之二：“身叨乡祭酒，孙为国添丁。”
清金人瑞《外甥七日》诗：“乱离存舍妹，难苦得添丁。”
生儿子。
添tiān(1)（动）在原有的之外；增加同类的：～人｜～水。(2)（动）〈方〉生小孩儿。
丁读音：dīng,zhēng[ dīng ]1. 天干的第四位，用于作顺序第四的代称：丁是丁，卯是卯。
2. 成年男子。
3. 人口。
4. 从事某种劳动的人：园丁。