chǔn dòng
chǔn yú
chǔn dí
chǔn chóng
chǔn zhòng
chǔn lèi
chǔn cái
chǔn qì
chǔn hāng
chǔn gàng
chǔn sì
chǔn shēng
chǔn zǐ
chǔn lòu
chǔn hàn
chǔn wán
chǔn bèn
chǔn sú
chǔn rén
chǔn huò
chǔn chòu
chǔn ěr
chǔn chǔn
chǔn pàng
chǔn lì
chǔn hòu
chǔn pǔ
chǔn lǘ
chǔn xiāng
chǔn jū
chǔn zhū
chǔn shì
chǔn bèn
chǔn bǎo
chǔn zào
chǔn rán
chǔn zuǒ
chǔn wù
chǔn chái
chǔn rú
chǔn huà
chǔn cái
chǔn yīn
kuáng yú
wán yú
kǔn yú
nú yú
chī yú
chǔn yú
yōng yú
chán yú
gū yú
zhuī yú
zhuān yú
bǐ yú
ruò yú
jiàn yú
dà yú
jiǎn yú
pì yú
dān yú
píng yú
yù yú
mí yú
xiāng yú
àn yú
fán yú
cūn yú
shū yú
pǔ yú
nuò yú
tún yú
chōng yú
shǒu yú
hūn yú
màn yú
jié yú
gàng yú
gàn yú
xiào yú
chǔn yú
jiāo yú
yín yú
méng yú
chōng yú
hūn yú
xià yú
míng yú
zōu yú
⒈ 愚蠢。
引《韩非子·忠孝》：“古者黔首悗密蠢愚，故可以虚名取也。”
一本作“惷愚”。 金王若虚《哀雁词》：“虽吾之智力可役而君之，而彼之蠢愚至死而不能诉。”
章炳麟《訄书·商鞅》：“以蠢愚无知之民，起而议政令，则不足以广益，而衹以淆乱是非，非禁之将何道哉？”
范文澜蔡美彪等《中国通史》第三编第二章第三节：“唐德宗外怨回纥，内忌功臣，想与吐蕃结盟来实现自己的蠢愚想法。”
蠢chǔn(1)（形）愚笨、笨拙：～材。(2)（形）虫类爬行的样子：～动。
愚读音：yú愚yú(1)（形）愚笨；傻：～人｜～陋｜～懦｜～顽｜～妄｜～不可及｜大智若～。(2)（动）愚弄：为人所～｜～民政策。(3)（代）用于自称的谦词：～兄｜～见｜～以为不可。