yōng jù
yōng lòu
yōng mò
yōng jūn
yōng rú
yōng fǔ
yōng zhī
yōng yú
yōng nuò
yōng mín
yōng cì
yōng shǔ
yōng xūn
yōng kè
yōng dùn
yōng báo
yōng lìn
yōng fá
yōng yōng
yōng lì
yōng qú
yōng lù
yōng qíng
yōng tà
yōng guān
yōng qiè
yōng chéng
yōng kě
yōng hé
yōng wéi
yōng bǐ
yōng yī
yōng cái
yōng jiàn
yōng bǎo
yōng àn
yōng pú
yōng mín
yōng tà
yōng lín
yōng sú
yōng nú
yōng wàng
yōng ruò
yōng jù
yōng cháng
yōng dé
yōng miǎo
yōng huí
yōng qiǎn
yōng shū
yōng zuò
yōng rén
yōng shì
yōng cái
yōng héng
yōng jiǎo
yōng yīn
yōng nuò
yōng gé
yōng miù
yōng juàn
yōng lǔ
yōng bì
yōng wǔ
yōng nú
yōng zhòng
yōng fán
yōng gōng
yōng qì
yōng wěi
yōng dài
yōng jìn
píng yú
bǐ yú
kǔn yú
gàn yú
kuáng yú
zōu yú
míng yú
chōng yú
mí yú
jiāo yú
jiàn yú
gū yú
dà yú
zhuī yú
jiǎn yú
shū yú
chōng yú
nuò yú
yōng yú
xiào yú
pǔ yú
chán yú
dān yú
màn yú
zhuān yú
fán yú
ruò yú
xià yú
yín yú
chǔn yú
àn yú
méng yú
gàng yú
cūn yú
pì yú
wán yú
tún yú
chī yú
xiāng yú
yù yú
chǔn yú
hūn yú
shǒu yú
jié yú
nú yú
hūn yú
⒈ 庸下愚昧。自谦之词。
引《镜花缘》第七回：“贱性庸愚，今承指教。”
⒉ 指庸下愚昧之人。
引晋葛洪《抱朴子·博喻》：“高唱远和，不为庸愚吐。”
明刘基《吊祖豫州赋》：“遭逢庸愚兮，有志莫伸。”
许地山《狐仙》：“拨琵琶，续续弹，唤庸愚，警懦顽，四条弦上多哀怨。”
庸yōng(1)（形）平凡；不高明：～才｜～医｜～凡｜附～｜昏～｜平～。(2)（形）（动）用（用于否定式）：无～细述｜无～讳言｜无～赘述。(3)（形）（助）疑问词；表示反问；岂：～有济乎｜～可弃乎？
愚读音：yú愚yú(1)（形）愚笨；傻：～人｜～陋｜～懦｜～顽｜～妄｜～不可及｜大智若～。(2)（动）愚弄：为人所～｜～民政策。(3)（代）用于自称的谦词：～兄｜～见｜～以为不可。