pì niù
pì chǔ
pì guài
pì yuǎn
pì zì
pì diǎn
pì luàn
pì yú
pì lì
pì cè
pì xíng
pì xiǎo
pì sè
pì tuō
pì jìn
pì ní
pì jìng
pì shù
pì zōu
pì zhì
pì rú
pì huǎn
pì zhì
pì shū
pì ān
pì xiàn
pì wáng
pì zuǒ
pì lòu
pì gù
pì mì
pì shí
pì xié
pì jìng
pì xué
pì qiáo
pì yōu
pì ào
pì rǎng
pì yǔ
pì jìng
pì xìng
pì zhí
pì sè
pì rán
pì fàng
pì dì
pì yě
pì shuō
pì xué
pì xiá
pì làn
pì lǎo
pì guǐ
pì miù
pì diào
pì shì
pì bǐ
pì è
pì zǔ
pì chōng
pì jīng
pì shì
pì yǐn
pì tú
pì jùn
pì cuò
pì jiè
pì lù
pì yín
pì wéi
pì ài
pì jìng
pì jué
pì lùn
pì jiàn
pì xiàng
pì hào
chōng yú
tún yú
jiàn yú
gàn yú
jiǎn yú
yín yú
pǔ yú
dà yú
zōu yú
dān yú
zhuī yú
chī yú
chōng yú
àn yú
xiào yú
yù yú
méng yú
kuáng yú
màn yú
chǔn yú
píng yú
fán yú
jiāo yú
nú yú
mí yú
cūn yú
pì yú
wán yú
bǐ yú
xiāng yú
xià yú
chán yú
kǔn yú
ruò yú
míng yú
hūn yú
zhuān yú
shǒu yú
shū yú
nuò yú
jié yú
yōng yú
hūn yú
gū yú
gàng yú
chǔn yú
⒈ 僻陋暗昧。
引宋叶适《忠翊郎致仕蔡君墓志铭》：“故我之所以能安於僻愚，不慕势利者，我父既不以养己者责我，而又宽我儿女猥众之忧故也。”
田北湖《论文章源流》：“但谓字列为义，无復章句，书名僻愚，义旨隐奥。”
僻pì(1)（形）偏僻：～巷。(2)（形）性情古怪；跟一般人合不来：怪～｜孤～。(3)（形）不常用的（多指文字）：冷～｜生～。
愚读音：yú愚yú(1)（形）愚笨；傻：～人｜～陋｜～懦｜～顽｜～妄｜～不可及｜大智若～。(2)（动）愚弄：为人所～｜～民政策。(3)（代）用于自称的谦词：～兄｜～见｜～以为不可。