xuān chàng
xuān jiū
xuān zhǒng
xuān bù
xuān cì
xuān huà
xuān shòu
xuān duó
xuān má
xuān zhé
xuān dú
xuān huāng
xuān yáng
xuān xiè
xuān rǎn
xuān zhèn
xuān xiě
xuān chì
xuān píng
xuān yáng
xuān yì
xuān chì
xuān dé
xuān bào
xuān kē
xuān liè
xuān lú
xuān fǔ
xuān ní
xuān měi
xuān yù
xuān bǐ
xuān juàn
xuān liú
xuān lìng
xuān xíng
xuān zhǎn
xuān lè
xuān dá
xuān dá
xuān shì
xuān gàn
xuān shì
xuān pái
xuān fēng
xuān yín
xuān ài
xuān shì
xuān bō
xuān yín
xuān huàn
xuān chàng
xuān chì
xuān xùn
xuān chén
xuān ēn
xuān pàn
xuān fù
xuān mìng
xuān zhǐ
xuān huī
xuān hóng
xuān qíng
xuān biàn
xuān chà
xuān chuán
xuān míng
xuān zhàn
xuān fēng
xuān guāng
xuān zhǐ
xuān fáng
xuān lú
xuān fā
xuān shuō
xuān dào
xuān qǔ
xuān chū
xuān gǎng
xuān lòu
xuān xī
xuān dǐ
xuān bèi
xuān tóu
xuān hé
xuān jiào
xuān yì
xuān tuǐ
xuān liáo
xuān shǐ
xuān lǎng
xuān zhào
xuān huà
xuān guàn
xuān jì
xuān yán
xuān quàn
xuān bái
xuān xiè
xuān gào
xuān cí
xuān jiè
xuān fū
xuān qì
xuān jiǎng
xuān pái
xuān dǎo
xuān guǎng
xuān zhēn
xuān chàng
xuān chēng
xuān jié
xuān yā
xuān xuān
xuān chéng
xuān dú
xuān diào
⒈ 本谓博闻慈爱。后泛指博爱众人。
引《左传·文公十八年》：“高辛氏有才子八人……忠肃共懿，宣慈惠和，天下之民谓之‘八元’。”
孔颖达疏：“宣者，徧也。应受多方，知思周徧也。慈者，爱也，爱出於心，恩被於物也。”
汉蔡邕《郡掾吏张玄祠堂碑铭》：“掾天姿恭恪，宣慈惠和，允恭博敏，惻隐仁恕，正身履道。”
晋葛洪《抱朴子·博喻》：“淳钩之锋，验於犀兕；宣慈之良，效於明试。”
《隋书·刑法志》：“圣王仰视法星，旁观习坎，弥缝五气，取则四时，莫不先春风以播恩，后秋霜而动宪。是以宣慈惠爱，导其萌芽，刑罚威怒，随其肃杀。”
宣xuān(1)（动）公开说出来；传播、散布出去：～德｜～读｜～传。(2)（动）疏导：～泄。(3)（动）宣召。(4)（名）指安徽宣城。(5)（名）指宣纸。(6)姓。
慈读音：cí慈cí(1)（形）和善慈爱：对敌人绝不能讲仁～。(2)（名）指母亲：家～。(3)姓。