xuān má
xuān quàn
xuān yán
xuān hóng
xuān zhǐ
xuān cí
xuān xiè
xuān dé
xuān jiū
xuān shì
xuān guàn
xuān zhǐ
xuān chuán
xuān kē
xuān jì
xuān zhé
xuān chàng
xuān chàng
xuān lú
xuān zhǒng
xuān fǔ
xuān chēng
xuān yáng
xuān yù
xuān qǔ
xuān xùn
xuān zhǎn
xuān fū
xuān yā
xuān jiǎng
xuān chàng
xuān xuān
xuān yín
xuān shòu
xuān liáo
xuān hé
xuān yì
xuān guǎng
xuān dá
xuān rǎn
xuān zhēn
xuān shì
xuān huī
xuān tuǐ
xuān míng
xuān shuō
xuān chà
xuān bèi
xuān bào
xuān dào
xuān biàn
xuān zhào
xuān lè
xuān huāng
xuān jiào
xuān xī
xuān ní
xuān lòu
xuān pái
xuān xiè
xuān chén
xuān bù
xuān ài
xuān shì
xuān yì
xuān lú
xuān shǐ
xuān liè
xuān mìng
xuān bō
xuān pàn
xuān fáng
xuān qì
xuān guāng
xuān fēng
xuān gǎng
xuān dú
xuān fù
xuān chì
xuān píng
xuān zhèn
xuān yáng
xuān duó
xuān měi
xuān lìng
xuān dú
xuān liú
xuān chéng
xuān jié
xuān diào
xuān fēng
xuān chì
xuān huà
xuān huà
xuān chì
xuān bái
xuān chū
xuān dá
xuān gào
xuān pái
xuān xíng
xuān tóu
xuān xiě
xuān yín
xuān huàn
xuān fā
xuān bǐ
xuān gàn
xuān qíng
xuān lǎng
xuān ēn
xuān zhàn
xuān dǎo
xuān dǐ
xuān cì
xuān juàn
xuān jiè
kǒu chì
jī chì
bá lài
gào lài
zì chì
shēn chì
kuāng chì
yuē chì
jiè chì
jǐng chì
qiǎn chì
jiǎ chì
xùn chì
mò chì
yí lài
jiǎn lài
qiē chì
shǒu chì
xuān chì
gào chì
fèng chì
xiū lài
yán chì
jǐn chì
tái chì
tè lài
jī chì
míng chì
chí chì
zhào chì
⒈ 亦作“宣敕”。亦作“宣勅”。
⒉ 发布命令。
引《后汉书·耿弇传》：“弇乃严令军中趣修攻具，宣勑诸部，后三日当悉力攻巨里城。”
南北朝以后，专指发布诏命。 《宋书·文帝纪》：“便可宣敕内外，各有荐举。当依方銓引，以观厥用。”
⒊ 宣与敕。为国家任命或调遣官员的正式文书。故宣、敕之授受亦有尊卑之分。
引《资治通鉴·晋高祖天福六年》：“帝之发大梁也， 和凝请曰：‘车驾已行， 安从进若反，何以备之？’帝曰：‘卿意如何？’ 凝请密留空名宣敕十数通，付留守郑王，闻变则书诸将名，遣击之；帝从之。”
胡三省注：“宣出於枢密院，敕出於中书门下，时并枢密院於中书。”
《金史·外国传上·西夏》：“詔陕西宣抚司及沿边诸将，降空名宣勅，临阵立功，五品以下并听迁授。”
明叶子奇《草木子·杂制》：“元之宣勅皆用纸。一品至五品为宣，色以白。六品至九品为勅，色以赤。虽异乎古之誥勅用织綾，亦甚简古而费约，可尚也。”
按，《元史·选举志三》：“凡迁官之法……自六品至九品为敕授，则中书牒署之。自一品至五品为宣授，则以制命之。”
宣xuān(1)（动）公开说出来；传播、散布出去：～德｜～读｜～传。(2)（动）疏导：～泄。(3)（动）宣召。(4)（名）指安徽宣城。(5)（名）指宣纸。(6)姓。
勑读音：chì同“敕”。