xuān jiū
xuān yù
xuān guǎng
xuān fā
xuān gàn
xuān yáng
xuān chū
xuān liáo
xuān tóu
xuān rǎn
xuān yán
xuān xiè
xuān chì
xuān jì
xuān lìng
xuān shì
xuān xuān
xuān yā
xuān ài
xuān yì
xuān guàn
xuān huà
xuān píng
xuān xùn
xuān dá
xuān yì
xuān diào
xuān bù
xuān zhé
xuān fáng
xuān guāng
xuān liè
xuān lè
xuān chàng
xuān chàng
xuān bō
xuān ēn
xuān zhēn
xuān pái
xuān shǐ
xuān qì
xuān liú
xuān huà
xuān bào
xuān duó
xuān xiě
xuān dào
xuān má
xuān fēng
xuān dú
xuān shì
xuān dé
xuān chà
xuān hóng
xuān chì
xuān pàn
xuān qíng
xuān dá
xuān chéng
xuān yáng
xuān tuǐ
xuān fù
xuān xíng
xuān dǐ
xuān huàn
xuān kē
xuān cí
xuān ní
xuān lǎng
xuān fǔ
xuān xiè
xuān biàn
xuān huāng
xuān dǎo
xuān mìng
xuān yín
xuān yín
xuān jié
xuān gǎng
xuān fū
xuān jiǎng
xuān chàng
xuān xī
xuān zhǎn
xuān jiào
xuān zhàn
xuān shuō
xuān shòu
xuān shì
xuān zhǐ
xuān měi
xuān chuán
xuān bǐ
xuān lú
xuān lòu
xuān zhǐ
xuān jiè
xuān bái
xuān cì
xuān pái
xuān chì
xuān lú
xuān zhào
xuān chēng
xuān fēng
xuān bèi
xuān gào
xuān chén
xuān qǔ
xuān huī
xuān juàn
xuān míng
xuān hé
xuān zhǒng
xuān zhèn
xuān quàn
xuān dú
huò lǎng
wài lǎng
rùn lǎng
zhào lǎng
chéng lǎng
liáo lǎng
xiǎng lǎng
jiàn lǎng
jìng lǎng
kàng lǎng
fēn lǎng
hóng lǎng
pēng lǎng
wēi lǎng
liáo lǎng
jié lǎng
guǎn lǎng
xuān lǎng
tōng lǎng
liáo lǎng
jì lǎng
huàn lǎng
kuò lǎng
hóng lǎng
yīn lǎng
kuàng lǎng
chàng lǎng
jī lǎng
xiān lǎng
liáo lǎng
xiù lǎng
bǐng lǎng
chè lǎng
qíng lǎng
zǎo lǎng
hóng lǎng
chāo lǎng
yuān lǎng
xiá lǎng
tǎng lǎng
cōng lǎng
shuǎng lǎng
lì lǎng
kāi lǎng
guāng lǎng
yìng lang
jiǒng lǎng
xuě lǎng
hǎn lǎng
jùn lǎng
kuàng lǎng
qiàn lǎng
chǎng lǎng
tǎng lǎng
gāo lǎng
jùn lǎng
róng lǎng
xuān lǎng
huàng lǎng
míng lǎng
zhū lǎng
hóng lǎng
sháo lǎng
qián lǎng
kāi lǎng
yīng lǎng
qī lǎng
qīng lǎng
xī lǎng
kǎi lǎng
jīng lǎng
jùn lǎng
huàng lǎng
hé lǎng
zhāo lǎng
jùn lǎng
shū lǎng
⒈ 彰明；明朗。
引《国语·楚语下》：“古者民神不杂，民之精爽不携贰，而又能齐肃衷正，其智能上下比义，其圣能光远宣朗。”
韦昭注：“朗，明也。”
三国魏曹植《谢妻改封表》：“洪施遂隆，既荣枝榦，猥復正臣妃为陈妃，光曜宣朗，非妾妇惷愚所当蒙被。”
宋朱熹《斋居感兴》诗之一：“皇牺古神圣，妙契一俯仰。不待窥马图，人文已宣朗。”
明李东阳《会试录序》：“我国家天造之初，气化浑厚，歷数十年，渐以宣朗。又数十年，而条制之精明、典仪之賁饰已极。”
章炳麟《辨诗》：“然七言在陈隋，气亦宣朗，不杂传记名物之言。”
宣xuān(1)（动）公开说出来；传播、散布出去：～德｜～读｜～传。(2)（动）疏导：～泄。(3)（动）宣召。(4)（名）指安徽宣城。(5)（名）指宣纸。(6)姓。
朗读音：lǎng朗lǎng(1)本义：明朗。（形）光线充足；明亮：明朗。（形）光线充足；明亮(2)本义：明朗。（形）声音清晰响亮：明朗。（形）声音清晰响亮