xuān zhàn
xuān chàng
xuān gào
xuān jiào
xuān shì
xuān yù
xuān huà
xuān kē
xuān dào
xuān xī
xuān lìng
xuān zhào
xuān shì
xuān má
xuān yán
xuān xuān
xuān dá
xuān liú
xuān gàn
xuān yín
xuān měi
xuān bèi
xuān guǎng
xuān yì
xuān qíng
xuān jì
xuān xíng
xuān pái
xuān qì
xuān huī
xuān dú
xuān píng
xuān dé
xuān chū
xuān huà
xuān rǎn
xuān fēng
xuān yáng
xuān xùn
xuān chéng
xuān ēn
xuān guàn
xuān bō
xuān xiě
xuān dú
xuān zhèn
xuān pàn
xuān zhēn
xuān jiū
xuān chì
xuān míng
xuān yín
xuān shuō
xuān shì
xuān shòu
xuān cí
xuān chàng
xuān huàn
xuān pái
xuān zhǒng
xuān bǐ
xuān biàn
xuān liè
xuān liáo
xuān zhǐ
xuān yáng
xuān quàn
xuān dá
xuān fū
xuān cì
xuān zhǐ
xuān bái
xuān yā
xuān dǐ
xuān lè
xuān fā
xuān hóng
xuān fù
xuān qǔ
xuān bào
xuān chén
xuān zhé
xuān guāng
xuān bù
xuān lǎng
xuān zhǎn
xuān jiè
xuān jiǎng
xuān duó
xuān tuǐ
xuān fáng
xuān ní
xuān huāng
xuān chì
xuān jié
xuān xiè
xuān juàn
xuān chēng
xuān yì
xuān diào
xuān chuán
xuān chà
xuān lú
xuān fēng
xuān gǎng
xuān shǐ
xuān fǔ
xuān chàng
xuān hé
xuān chì
xuān lú
xuān ài
xuān xiè
xuān lòu
xuān mìng
xuān tóu
xuān dǎo
fèi jiǎng
sēng jiǎng
bō jiǎng
jìn jiǎng
mò jiǎng
xiào jiǎng
yóu jiǎng
quàn jiǎng
chuán jiǎng
xuán jiǎng
dōu jiǎng
qiū jiǎng
zhōng jiǎng
tán jiǎng
dǎ jiǎng
kè jiǎng
zhāi jiǎng
cháo jiǎng
yán jiǎng
shuō jiǎng
cān jiǎng
lǐng jiǎng
wǔ jiǎng
dēng jiǎng
xùn jiǎng
xuān jiǎng
duì jiǎng
yán jiǎng
lùn jiǎng
shì jiǎng
shì jiǎng
tōng jiǎng
kuā jiǎng
chán jiǎng
kāi jiǎng
chuàn jiǎng
duàn jiǎng
sòng jiǎng
qǐ jiǎng
zhào jiǎng
màn jiǎng
fù jiǎng
shú jiǎng
nuǎn jiǎng
yǎn jiǎng
shè jiǎng
fā jiǎng
xiǎo jiǎng
zhǔ jiǎng
zhèng jiǎng
宣讲xuānjiǎng
(1) 诵读讲解
例牧师宣(好工具.)讲教义英preach(2) 对众宣传讲述
例宣讲这个地区(的好处)英expplain and publicize⒈ 诵读讲解。
引清黄六鸿《福惠全书·教养·择乡约》：“少年则宣讲有力，读书则字不错，句读分明，声音宏亮，则闻之于远，听者方能领略。”
清黄六鸿《福惠全书·教养·讲读仪注》：“司讲者，对案拱立，朗声宣讲，讲一条毕，用压纸将书压定，防风捲乱，鞠躬而退。”
《清史稿·礼志八》：“道光三年临雍，命廕生豫听宣讲。”
⒉ 对众宣传讲述。
引清王韬《代上广州府冯太守书》：“此外宜在各处宣讲圣諭善书，倣古者读法悬书之意。尤宜与天主、耶穌教堂比邻鼎峙，用以维持风教。”
郑振铎《大佛寺》：“几个教徒，立在小教堂门外唱着赞美诗，唱完后便有一人在宣讲‘道理’。”
管桦《将军河》第一部第三九章：“老头子正要长篇大套宣讲，立刻被人止住。”
对大众公开宣传讲演。
宣xuān(1)（动）公开说出来；传播、散布出去：～德｜～读｜～传。(2)（动）疏导：～泄。(3)（动）宣召。(4)（名）指安徽宣城。(5)（名）指宣纸。(6)姓。
讲读音：jiǎng讲jiǎng(1)（动）说（本义）：～故事｜他高兴得话都～不出来了。(2)（动）解释；说明：～书｜这个字有几个～法｜这本书是～气象的。(3)（动）商量；商议：～价儿。(4)（动）就某方面说；论：～技术他不如你；～干劲儿他比你足。(5)（动）讲求：～卫生｜～团结｜～速度。