xuān shì
xuān guǎng
xuān jiū
xuān xuān
xuān chà
xuān juàn
xuān gǎng
xuān yáng
xuān dé
xuān guàn
xuān yín
xuān yā
xuān lòu
xuān tuǐ
xuān dá
xuān lǎng
xuān lú
xuān xíng
xuān píng
xuān diào
xuān liè
xuān yín
xuān duó
xuān dá
xuān dú
xuān bù
xuān hóng
xuān zhǒng
xuān chén
xuān kē
xuān jiè
xuān jié
xuān tóu
xuān ní
xuān quàn
xuān chàng
xuān shuō
xuān míng
xuān bèi
xuān chì
xuān biàn
xuān chū
xuān chàng
xuān chàng
xuān zhēn
xuān rǎn
xuān qǔ
xuān yù
xuān qíng
xuān zhǐ
xuān má
xuān xī
xuān lìng
xuān shòu
xuān huī
xuān zhǐ
xuān jì
xuān xùn
xuān cí
xuān liú
xuān fù
xuān gào
xuān bào
xuān yán
xuān qì
xuān dú
xuān fáng
xuān huàn
xuān fā
xuān zhǎn
xuān pái
xuān yì
xuān shì
xuān zhàn
xuān chéng
xuān dào
xuān hé
xuān ài
xuān zhèn
xuān fǔ
xuān huà
xuān liáo
xuān lè
xuān gàn
xuān chuán
xuān zhào
xuān fēng
xuān xiě
xuān fū
xuān shì
xuān zhé
xuān chì
xuān chì
xuān chēng
xuān dǎo
xuān cì
xuān xiè
xuān huà
xuān huāng
xuān bō
xuān bái
xuān fēng
xuān jiào
xuān yì
xuān lú
xuān pái
xuān yáng
xuān xiè
xuān dǐ
xuān ēn
xuān pàn
xuān jiǎng
xuān bǐ
xuān guāng
xuān měi
xuān shǐ
xuān mìng
chàng huàn
yāo huàn
gù huàn
zhāo huàn
kē huàn
xiāng huàn
nào huàn
jiào huan
míng huàn
chì huàn
xiào huàn
chuán huàn
xiāo huàn
qǐng huàn
gāo huàn
tōng huàn
pái huàn
juǎn huàn
chūn huàn
qiǎn huàn
tí huàn
shēn huàn
dǎ huàn
zhào huàn
shǐ huan
xuān huàn
jū huàn
tāo huàn
gōu huàn
hū huàn
⒈ 帝王下令宣召、传唤。
引前蜀花蕊夫人《宫词》之二一：“小毬场近曲池头，宣唤勋臣试打毬。”
宋孟元老《东京梦华录·大内》：“车子院、黄院子、内诸司兵士，祗候宣唤；及官禁买卖进贡，皆由此入。”
明田汝成《西湖游览志馀·偏安佚豫》：“奉太上过寝殿，进早膳，太上令宣唤吴郡王等官前来伴话。”
宣xuān(1)（动）公开说出来；传播、散布出去：～德｜～读｜～传。(2)（动）疏导：～泄。(3)（动）宣召。(4)（名）指安徽宣城。(5)（名）指宣纸。(6)姓。
唤读音：huàn唤huàn（动）发出大声；使对方觉醒、注意或随声而来：呼～｜～醒｜～起。