dān bì
dān qū
dān xíng
dān fá
dān lì
dān jié
dān jìn
dān jīng
dān cán
dān cù
dān ruò
dān lǜ
dān jūn
dān qìng
dān chǔ
dān chóu
dān mèn
dān wáng
dān cuì
dān jì
dān chù
dān qià
dān qióng
dān kōng
dān jí
dān wēi
dān xū
dān kuì
dān shù
dān xīn
cóng cán
fú cán
chěng cán
tuí cán
yí cán
yè cán
zuì cán
shāo cán
fèi cán
diāo cán
cóng cán
gū cán
què cán
shèng cán
shuāi cán
sēng cán
huí cán
shāng cán
líng cán
chuàng cán
bǎi cán
chú cán
màn cán
qīn cán
tú cán
dān cán
tuí cán
jiān cán
tāo cán
zhū cán
rǔ cán
kuài cán
xiōng cán
lán cán
piāo cán
wāng cán
bào cán
nǎo cán
tān cán
bìng cán
dǎn cán
qiū cán
lǎn cán
qū cán
yú cán
yí cán
chūn cán
zì cán
pò cán
kuài cán
bū cán
zéi cán
wǔ cán
xíng cán
qiāng cán
diāo cán
xíng cán
xiǔ cán
lóng cán
cuī cán
chuāng cán
毁尽；灭绝。
毁尽；灭绝。
《庄子·胠箧》：“殫残天下之圣法，而民始可与论议。” 宋叶适《刘子怡墓志铭》：“而枏溪之人能团聚生活，不殫残於飢羸者，君力也。”
殚dān（形）〈书〉尽；竭尽。
残读音：cán残cán(1)（形）不完整；残缺：这部书很好；可惜～了。(2)（形）剩余的；将尽的：～冬｜～敌｜风卷～云。(3)（形）伤害；毁坏：摧～。(4)（形）凶恶：～忍｜～酷。