zhū bāo
zhū tì
zhū guó
zhū cán
zhū zé
zhū xuē
zhū jié
zhū luàn
zhū yì
zhū chù
zhū qǔ
zhū lùn
zhū jiān
zhū miè
zhū nìng
zhū shǒu
zhū chú
zhū tǎo
zhū shǎng
zhū hǎi
zhū hē
zhū xié
zhū cuò
zhū jiǎn
zhū máo
zhū liú
zhū chéng
zhū chú
zhū bá
zhū shā
zhū hài
zhū jué
zhū bào
zhū bèi
zhū qiú
zhū fú
zhū zuò
zhū fá
zhū jué
zhū tú
zhū pàn
zhū lǜ
zhū jiǎo
zhū è
zhū zhé
zhū lù
zhū fá
zhū jiǎn
zhū ràng
zhū jí
zhū tì
zhū duàn
zhū qì
zhū zú
zhū cuàn
zhū dàng
zhū jué
zhū biǎn
qiāng cán
jiān cán
qiū cán
kuài cán
màn cán
tuí cán
diāo cán
dǎn cán
gū cán
shuāi cán
bào cán
lóng cán
chūn cán
xiōng cán
kuài cán
nǎo cán
yí cán
xíng cán
xiǔ cán
lán cán
shāng cán
bǎi cán
wāng cán
fèi cán
tān cán
shèng cán
dān cán
piāo cán
chú cán
qū cán
yí cán
yè cán
lǎn cán
zéi cán
wǔ cán
chěng cán
chuāng cán
bū cán
bìng cán
diāo cán
shāo cán
xíng cán
què cán
yú cán
fú cán
zì cán
zhū cán
qīn cán
tāo cán
huí cán
tuí cán
cuī cán
chuàng cán
pò cán
sēng cán
rǔ cán
tú cán
cóng cán
cóng cán
líng cán
zuì cán
⒈ 诛灭。
引《史记·楚世家》：“今子将以欲诛残天下之共主，居三代之传器，吞三翮六翼，以高世主，非贪而何？”
《宋书·毛脩之传》：“高祖虑脩之至蜀，必多所诛残，土人既与毛氏有嫌，亦当以死自固，故不许。”
《梁书·武帝纪上》：“勦戮忠贤，诛残台辅，含寃抱痛，噍类靡餘。”
诛zhū(1)（动）〈书〉杀（有罪的人）：～戮｜伏～｜罪不容～。(2)（动）〈书〉谴责处罚：口～笔伐｜天～地灭。
残读音：cán残cán(1)（形）不完整；残缺：这部书很好；可惜～了。(2)（形）剩余的；将尽的：～冬｜～敌｜风卷～云。(3)（形）伤害；毁坏：摧～。(4)（形）凶恶：～忍｜～酷。