yí zōu
yí fēn
yí lù
yí lù
yí gē
yí guǎn
yí qīn
yí shì
yí huǐ
yí guǐ
yí yóu
yí shān
yí yì
yí rán
yí mù
yí yóu
yí jiǎn
yí jū
yí shāng
yí guāng
yí qín
yí fú
yí dūn
yí zú
yí gù
yí yǔ
yí huāng
yí xià
yí gòu
yí dàn
yí píng
yí yǎ
yí cán
yí fú
yí dá
yí huì
yí cuì
yí jiǎo
yí chàng
yí zǔ
yí miè
yí dàn
yí jiè
yí lè
yí bái
yí kuàng
yí zhí
yí máo
yí tiǎn
yí dào
yí qū
yí tài
yí lóng
yí mèi
yí dí
yí mí
yí xiǎn
yí lún
yí zōng
yí gēng
yí yì
yí cháo
yí zào
yí děng
yí tíng
yí kǎo
yí pán
yí guān
yí líng
yí hào
yí mán
yí mǐn
yí jī
yí sì
yí yán
yí chuáng
yí yú
yí shuō
yí liáo
yí chōu
yí jì
yí dàng
yí yú
yí mù
yí tǎn
yí bēi
yí luò
yí fù
yí mò
yí yì
lǎn cán
yí cán
cóng cán
cóng cán
cuī cán
shèng cán
chuāng cán
zuì cán
tān cán
chuàng cán
diāo cán
zéi cán
tāo cán
chěng cán
dǎn cán
shāng cán
líng cán
jiān cán
qiū cán
bìng cán
yú cán
chú cán
shāo cán
pò cán
zì cán
fú cán
qiāng cán
bǎi cán
gū cán
huí cán
màn cán
shuāi cán
piāo cán
yè cán
xiǔ cán
kuài cán
sēng cán
chūn cán
zhū cán
xíng cán
lán cán
wǔ cán
tú cán
bào cán
xiōng cán
bū cán
lóng cán
rǔ cán
qīn cán
xíng cán
diāo cán
dān cán
yí cán
fèi cán
què cán
tuí cán
nǎo cán
wāng cán
kuài cán
qū cán
tuí cán
⒈ 伤残，死亡。
引《新唐书·杜鸿渐传》：“今承大乱，民人夷残。”
1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。
残读音：cán残cán(1)（形）不完整；残缺：这部书很好；可惜～了。(2)（形）剩余的；将尽的：～冬｜～敌｜风卷～云。(3)（形）伤害；毁坏：摧～。(4)（形）凶恶：～忍｜～酷。