cuī huǐ
cuī pò
cuī cán
cuī luò
cuī wěi
cuī liè
cuī shāng
cuī bī
cuī lè
cuī xīn
cuī zuó
cuī zhé
cuī qiāng
cuī cuò
cuī lā
cuī jǔ
cuī jué
cuī huài
cuī shāo
cuī chuàng
cuī jiān
cuī xiè
cuī mí
cuī méi
cuī pū
cuī gān
cuī lún
cuī xiàn
cuī pǐ
cuī cuò
cuī yán
cuī tuí
cuī cuò
cuī kū
cuī tuí
cuī xián
cuī fēng
cuī zuī
cuī rǔ
cuī tuí
cuī jué
cuī jiǎo
cuī nǜ
cuī yì
cuī xiǔ
cuī miè
cuī wù
cuī bài
cuī cuì
cuī xián
cuī chú
cuī bāo
cuī chù
cuī fú
cuī tiǎn
cuī tā
cuī shā
cuī fāng
cuī cuì
cuī bì
cuī cáng
cuī fú
cuī qū
cuī běi
cuī cuò
cuī bō
yè cán
lǎn cán
zéi cán
chěng cán
qīn cán
chūn cán
cóng cán
diāo cán
qiū cán
piāo cán
sēng cán
shāo cán
tú cán
yí cán
wǔ cán
cóng cán
huí cán
bǎi cán
xiōng cán
tuí cán
shuāi cán
chú cán
zuì cán
qū cán
gū cán
chuàng cán
què cán
rǔ cán
xíng cán
lán cán
bào cán
yú cán
xiǔ cán
chuāng cán
fú cán
dān cán
bū cán
cuī cán
màn cán
pò cán
zì cán
jiān cán
shèng cán
nǎo cán
bìng cán
zhū cán
líng cán
diāo cán
tān cán
xíng cán
fèi cán
wāng cán
kuài cán
dǎn cán
yí cán
tuí cán
tāo cán
lóng cán
shāng cán
qiāng cán
kuài cán
摧残cuīcán
(1) 使受严重损失;残害
例百般摧残英wreck;devastate⒈ 毁损，使残败。
引汉张衡《西京赋》：“梗林为之靡拉，朴丛为之摧残。”
唐寒山《诗》之一九一：“昨见河边树，摧残不可论。”
明唐顺之《公移》：“据该道报称：刘庄一场，将次成巢，贼虽摧残已甚，而蹢躅可虞。”
清汪懋麟《春夜雨中即事》诗之一：“絃管声中夜漏迟，满天风雨不曾知。梨花一树摧残了，可惜将开未放时。”
沈从文《会明》：“一切的风雨寒暑，不能摧残它。”
摧折破坏。
如：「流荡外乡多年，心灵饱受摧残。」
摧cuī（动）折断、破坏：～折。
残读音：cán残cán(1)（形）不完整；残缺：这部书很好；可惜～了。(2)（形）剩余的；将尽的：～冬｜～敌｜风卷～云。(3)（形）伤害；毁坏：摧～。(4)（形）凶恶：～忍｜～酷。