cóng tái
cóng jí
cóng cù
cóng fāng
cóng huì
cóng shǒu
cóng guàn
cóng tiē
cóng suǒ
cóng yì
cóng mào
cóng shēng
cóng xiǎo
cóng cuì
cóng tú
cóng yún
cóng yù
cóng wèi
cóng yǐ
cóng cuò
cóng dǎo
cóng zhí
cóng cí
cóng cuǒ
cóng xiǎo
cóng jīng
cóng fán
cóng miù
cóng tà
cóng qiǎo
cóng zàng
cóng zǎn
cóng zī
cóng yuàn
cóng rán
cóng jù
cóng pián
cóng máo
cóng jì
cóng è
cóng shè
cóng xì
cóng yōng
cóng còu
cóng zú
cóng kǎo
cóng jiān
cóng báo
cóng zá
cóng kān
cóng bǎo
cóng bēi
cóng mù
cóng mì
cóng yàn
cóng chén
cóng zhì
cóng lín
cóng shān
cóng ruì
cóng jí
cóng wù
cóng huǒ
cóng zhòng
cóng xiāo
cóng fán
cóng huì
cóng cuì
cóng róu
cóng yù
cóng wú
cóng shī
cóng wěi
cóng jù
cóng rǒng
cóng zhàn
cóng shū
cóng jiàn
cóng páng
cóng mǎng
cóng bào
cóng jù
cóng lán
cóng wěi
cóng shè
cóng tán
cóng zhǒng
cóng kè
cóng cán
cóng huáng
cóng cóng
cóng bó
kuài cán
yú cán
gū cán
fèi cán
diāo cán
cóng cán
xiōng cán
lóng cán
chuāng cán
bū cán
zéi cán
sēng cán
shèng cán
xíng cán
yí cán
nǎo cán
lǎn cán
fú cán
zuì cán
tuí cán
qiū cán
wāng cán
chuàng cán
huí cán
bào cán
tān cán
yè cán
kuài cán
diāo cán
líng cán
tuí cán
rǔ cán
chěng cán
chú cán
chūn cán
dǎn cán
shuāi cán
xiǔ cán
màn cán
xíng cán
jiān cán
dān cán
tāo cán
qiāng cán
pò cán
tú cán
bǎi cán
shāo cán
wǔ cán
cóng cán
yí cán
bìng cán
qīn cán
què cán
zhū cán
qū cán
zì cán
piāo cán
shāng cán
cuī cán
lán cán
⒈ 琐碎，零乱。亦指琐碎零乱的事物。
引汉牟融《理惑论》：“众道丛残，凡有九十六种。”
宋苏舜钦《上孙冲谏议书》：“某故敢缮写杂文共八十有五篇，求为佐佑，又用此本原之论以先之。盖丛残屑浅之説，不足诡听览也。”
清钱谦益《西湖杂感》诗之十五：“行都宫闕荒烟里，禾黍丛残似石头。”
阿英《关于北京＜燕九竹枝词＞》：“意外的从书店丛残里得到一本《燕九竹枝词》。”
丛cóng(1)（动）聚集：林木～生。(2)（名）泛指聚集在一起的人或东西：草～。(3)姓。
残读音：cán残cán(1)（形）不完整；残缺：这部书很好；可惜～了。(2)（形）剩余的；将尽的：～冬｜～敌｜风卷～云。(3)（形）伤害；毁坏：摧～。(4)（形）凶恶：～忍｜～酷。