tǔ fáng
tǔ jūn
tǔ yíng
tǔ gōng
tǔ péi
tǔ jū
tǔ mù
tǔ gěng
tǔ cí
tǔ rén
tǔ wán
tǔ fǎ
tǔ zhǎng
tǔ fàn
tǔ gǒu
tǔ lǐ
tǔ náng
tǔ xiāo
tǔ bāng
tǔ féi
tǔ tàn
tǔ gǔ
tǔ qí
tǔ bó
tǔ kàng
tǔ jìng
tǔ ǒu
tǔ jì
tǔ bù
tǔ jiè
tǔ chòng
tǔ yuè
tǔ nì
tǔ bù
tǔ fèn
tǔ huà
tǔ yàn
tǔ jiāng
tǔ lóng
tǔ sù
tǔ zhōng
tǔ dì
tǔ wū
tǔ fēng
tǔ píng
tǔ quǎn
tǔ guǐ
tǔ gāng
tǔ xíng
tǔ qū
tǔ píng
tǔ gǎi
tǔ guó
tǔ zuò
tǔ xù
tǔ guī
tǔ láo
tǔ chéng
tǔ sú
tǔ gǔ
tǔ kàng
tǔ pō
tǔ zhé
tǔ mài
tǔ fén
tǔ yàn
tǔ chǎng
tǔ qiáng
tǔ máo
tǔ huáng
tǔ kē
tǔ bō
tǔ bīng
tǔ ròu
tǔ jí
tǔ gùn
tǔ guài
tǔ pēi
tǔ fěi
tǔ huò
tǔ huà
tǔ jiào
tǔ fú
tǔ yáo
tǔ biē
tǔ lì
tǔ gǔ
tǔ zhù
tǔ chēng
tǔ cán
tǔ tián
tǔ kòu
tǔ jiàn
tǔ fǒu
tǔ yùn
tǔ qiāng
tǔ diào
tǔ sè
tǔ liū
tǔ wáng
tǔ huī
tǔ lóng
tǔ xíng
tǔ àng
tǔ tán
tǔ céng
tǔ fēng
tǔ fù
tǔ dòu
tǔ xíng
tǔ pào
tǔ liàn
tǔ biē
tǔ pī
tǔ fú
tǔ fān
tǔ lì
tǔ zhū
tǔ chāng
tǔ fēng
tǔ gòng
tǔ chóng
tǔ yǔ
tǔ shēn
tǔ wù
tǔ gǎng
tǔ gǔ
tǔ bào
tǔ chéng
tǔ yīn
tǔ chǎn
tǔ sēng
tǔ liè
tǔ mù
tǔ jìn
tǔ yī
tǔ chē
tǔ bà
tǔ dì
tǔ fù
tǔ rǎng
tǔ yān
tǔ héng
tǔ niú
tǔ qì
tǔ kōng
tǔ jī
tǔ bāo
tǔ yǒng
tǔ yí
tǔ yǔ
tǔ hòu
tǔ shì
tǔ shān
tǔ háo
tǔ hòu
tǔ mó
tǔ lì
tǔ zhī
tǔ huáng
tǔ cáng
tǔ huī
tǔ jiē
tǔ kǒu
tǔ kuài
tǔ tóu
tǔ fāng
tǔ nán
tǔ qiáng
tǔ mín
tǔ jiǔ
tǔ jiāng
tǔ gē
tǔ bái
tǔ zào
tǔ gāo
tǔ kǎn
tǔ lóu
tǔ kù
tǔ jìng
tǔ náng
tǔ gōng
tǔ huà
tǔ zhòng
tǔ mán
tǔ sī
tǔ yù
tǔ bēng
tǔ jiē
tǔ jū
tǔ chǔ
tǔ bǐ
tǔ xíng
tǔ xìng
tǔ gǔ
tǔ duàn
tǔ shè
tǔ gěng
tǔ jīng
tǔ jūn
tǔ dùn
tǔ ní
tǔ qiāng
tǔ wèi
tǔ gōng
tǔ fán
tǔ láng
tǔ jiāng
tǔ yǔ
tǔ máo
tǔ kēng
tǔ bā
tǔ cuò
tǔ guì
tǔ fǔ
tǔ zhù
亦作“土朱”。
亦作“土朱 ”。即代赭石。一种红色矿石，可作药用，亦可作颜料。
明李时珍《本草纲目·金石四·代赭石》﹝释名﹞谓代赭石亦名“土朱”。又﹝集解﹞引崔昉《外丹本草》云：“研之作朱色，可点书。” 清黄宗羲《陆汝和七十寿序》：“聚童子数十人，研土硃，授《三字经》、《千字文》以度日。”
土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。
硃读音：zhū见“朱”。