tǔ jiē
tǔ huī
tǔ jiè
tǔ kōng
tǔ bēng
tǔ zào
tǔ gōng
tǔ zhù
tǔ fán
tǔ bái
tǔ biē
tǔ bǐ
tǔ jì
tǔ pī
tǔ kēng
tǔ cán
tǔ jūn
tǔ yù
tǔ jiāng
tǔ lì
tǔ jiàn
tǔ píng
tǔ shè
tǔ xíng
tǔ fēng
tǔ liàn
tǔ xíng
tǔ duàn
tǔ háo
tǔ wū
tǔ nì
tǔ shān
tǔ zhòng
tǔ jū
tǔ láng
tǔ péi
tǔ mín
tǔ dòu
tǔ wù
tǔ qiāng
tǔ gùn
tǔ gǒu
tǔ fáng
tǔ gǔ
tǔ nán
tǔ gòng
tǔ jūn
tǔ bīng
tǔ bà
tǔ jīng
tǔ fù
tǔ yàn
tǔ cí
tǔ fù
tǔ liū
tǔ jī
tǔ mài
tǔ jiāng
tǔ mù
tǔ kǎn
tǔ náng
tǔ jìn
tǔ xíng
tǔ qiáng
tǔ huī
tǔ mán
tǔ guài
tǔ xìng
tǔ zhū
tǔ zhōng
tǔ bào
tǔ gǎi
tǔ qí
tǔ huáng
tǔ liè
tǔ wáng
tǔ láo
tǔ kǒu
tǔ gōng
tǔ lì
tǔ jū
tǔ chēng
tǔ chāng
tǔ huò
tǔ féi
tǔ lóu
tǔ yī
tǔ héng
tǔ chéng
tǔ fèn
tǔ lì
tǔ fān
tǔ zhī
tǔ jìng
tǔ lóng
tǔ chóng
tǔ shēn
tǔ cáng
tǔ guó
tǔ qiāng
tǔ ròu
tǔ kàng
tǔ biē
tǔ gǔ
tǔ chē
tǔ fāng
tǔ huà
tǔ fēng
tǔ kù
tǔ pào
tǔ xù
tǔ dì
tǔ niú
tǔ sè
tǔ fú
tǔ fǒu
tǔ wèi
tǔ tián
tǔ chéng
tǔ jiào
tǔ gǔ
tǔ zhǎng
tǔ jí
tǔ gěng
tǔ zhù
tǔ sù
tǔ náng
tǔ gǔ
tǔ chǔ
tǔ fǔ
tǔ zhé
tǔ gāo
tǔ huà
tǔ yí
tǔ xíng
tǔ bāng
tǔ máo
tǔ bù
tǔ qì
tǔ gěng
tǔ gǎng
tǔ hòu
tǔ yīn
tǔ sú
tǔ qiáng
tǔ kàng
tǔ àng
tǔ kē
tǔ píng
tǔ fén
tǔ tàn
tǔ pō
tǔ yǔ
tǔ dùn
tǔ huà
tǔ céng
tǔ yǔ
tǔ bā
tǔ guì
tǔ gōng
tǔ chòng
tǔ fàn
tǔ tóu
tǔ bó
tǔ yáo
tǔ pēi
tǔ chǎng
tǔ qū
tǔ kòu
tǔ ní
tǔ hòu
tǔ mù
tǔ mó
tǔ cuò
tǔ shì
tǔ dì
tǔ lǐ
tǔ jìng
tǔ yān
tǔ diào
tǔ fěi
tǔ yǔ
tǔ sēng
tǔ tán
tǔ gāng
tǔ jiē
tǔ fú
tǔ gē
tǔ guǐ
tǔ bō
tǔ guī
tǔ lóng
tǔ gǔ
tǔ fǎ
tǔ bāo
tǔ chǎn
tǔ xiāo
tǔ yǒng
tǔ yàn
tǔ jiāng
tǔ kuài
tǔ fēng
tǔ bù
tǔ yíng
tǔ sī
tǔ quǎn
tǔ máo
tǔ jiǔ
tǔ zuò
tǔ huáng
tǔ yùn
tǔ ǒu
tǔ wán
tǔ rǎng
tǔ rén
tǔ yuè
(好工具.)土语tǔyǔ
(1) 小地区方言
例语言只有…不再是土语的时候，它的形式才会变得固定起来英colloquial expression;local dialect同一语言在不同地域因诸种因素产生演变而生成的变体。它只流行于局限的地区，并具有其他方言或共同语差异的特征。
土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。
語读音：yǔ,yù[ yǔ ]1.话：～言。
2.说：细～。
3.谚语；成语：～云，“不入虎穴，焉得虎子。”
4.代替语言表示意思的动作或方式：手～。
5.姓。