tǔ qí
tǔ shì
tǔ lóu
tǔ pēi
tǔ lì
tǔ fáng
tǔ bái
tǔ chóng
tǔ fēng
tǔ jìng
tǔ huà
tǔ mù
tǔ chǎn
tǔ yàn
tǔ yù
tǔ biē
tǔ wèi
tǔ jiǔ
tǔ zhòng
tǔ gǎi
tǔ fēng
tǔ jiàn
tǔ mù
tǔ kēng
tǔ sú
tǔ hòu
tǔ zhǎng
tǔ lǐ
tǔ huáng
tǔ gǔ
tǔ píng
tǔ gǒu
tǔ xíng
tǔ dòu
tǔ kàng
tǔ cí
tǔ jūn
tǔ nì
tǔ jūn
tǔ gěng
tǔ dì
tǔ gǔ
tǔ fǎ
tǔ jiè
tǔ jī
tǔ gùn
tǔ rǎng
tǔ zào
tǔ jiāng
tǔ yīn
tǔ xíng
tǔ gāng
tǔ mín
tǔ mài
tǔ huáng
tǔ jìng
tǔ fān
tǔ bīng
tǔ jīng
tǔ rén
tǔ ní
tǔ liàn
tǔ tán
tǔ yáo
tǔ yùn
tǔ sù
tǔ cuò
tǔ fù
tǔ jū
tǔ jì
tǔ qiáng
tǔ céng
tǔ féi
tǔ bāo
tǔ shēn
tǔ jū
tǔ chēng
tǔ péi
tǔ chē
tǔ chǔ
tǔ kǒu
tǔ sè
tǔ héng
tǔ yǒng
tǔ duàn
tǔ yǔ
tǔ bō
tǔ yuè
tǔ tàn
tǔ lì
tǔ yī
tǔ gǔ
tǔ xíng
tǔ biē
tǔ bào
tǔ sī
tǔ guì
tǔ xù
tǔ fèn
tǔ kōng
tǔ nán
tǔ yí
tǔ jiào
tǔ yíng
tǔ bā
tǔ yān
tǔ láo
tǔ jiāng
tǔ fàn
tǔ gōng
tǔ chéng
tǔ náng
tǔ diào
tǔ cán
tǔ huī
tǔ guǐ
tǔ fán
tǔ fù
tǔ gǎng
tǔ píng
tǔ fēng
tǔ qiāng
tǔ xìng
tǔ cáng
tǔ huà
tǔ zhī
tǔ wáng
tǔ shān
tǔ kù
tǔ mán
tǔ dì
tǔ qiáng
tǔ bà
tǔ jiāng
tǔ gǔ
tǔ ròu
tǔ guī
tǔ zhōng
tǔ gěng
tǔ chòng
tǔ gòng
tǔ fú
tǔ huī
tǔ kuài
tǔ liè
tǔ yǔ
tǔ xíng
tǔ náng
tǔ bù
tǔ guài
tǔ chǎng
tǔ pī
tǔ xiāo
tǔ fǔ
tǔ zuò
tǔ tóu
tǔ guó
tǔ niú
tǔ fú
tǔ yàn
tǔ wū
tǔ chāng
tǔ kòu
tǔ zhù
tǔ liū
tǔ zhù
tǔ àng
tǔ qū
tǔ shè
tǔ chéng
tǔ máo
tǔ bǐ
tǔ wù
tǔ pào
tǔ máo
tǔ jiē
tǔ gōng
tǔ huò
tǔ jí
tǔ gē
tǔ fǒu
tǔ tián
tǔ lóng
tǔ ǒu
tǔ bāng
tǔ jìn
tǔ fāng
tǔ quǎn
tǔ bù
tǔ jiē
tǔ wán
tǔ qiāng
tǔ bēng
tǔ zhū
tǔ yǔ
tǔ kē
tǔ kǎn
tǔ zhé
tǔ háo
tǔ hòu
tǔ kàng
tǔ bó
tǔ gāo
tǔ qì
tǔ fén
tǔ dùn
tǔ fěi
tǔ gǔ
tǔ pō
tǔ huà
tǔ mó
tǔ lóng
tǔ láng
tǔ sēng
tǔ lì
tǔ gōng
炊具，犹今之砂锅。
⒈ 炊具，犹今之砂锅。
引唐杜甫《闻斛斯六官未归》诗：“荆扉深蔓草，土銼冷疏烟。”
《宋史·隐逸传下·苏云卿》：“土銼竹几，地无纤尘。”
明李东阳《斋居日待诸同官不至》诗：“砚田晓滴蔷薇露，土銼春回榾柮烟。”
清吴伟业《途中遇雪即事言怀》诗：“山薪土銼续，村酿瓦罌提。”
砂锅。
土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。
锉读音：cuò锉cuò(1)（名）一种条形多刃的钢制手工磨削工具；用来对金属、竹木或皮革等的表面进行加工：一把～｜扁～｜三角～｜钢～｜木～。 (2)（动）用锉磨削。